________________
કર જોઈએ?” પછી તેમ કરતાં તે બિંબ જીરાપલ્લી નગરીમાં આવ્યું, એટલે મહાજનેએ તેને માટે પ્રવેશત્સવ કર્યો, અને પૂર્વે ચૈત્યમાં રહેલ વીરબિંબને દૂર કરીને શ્રી સંઘે સર્વાનુમતિ પૂર્વક તેજ બિંબ મુખ્ય કરીને સ્થાપ્યું. પછી ત્યાં વિવિઘ અભિગ્રહ ધારણ કરીને અનેક સંઘ આવવા લાગ્યા અને તેમના મારથ તેને અધિષ્ઠાયક પૂરવા લાગ્યા. એ પ્રમાણે તે તીર્થ થયું તથા સર્વ શ્રેષ્ઠીઓમાં ધુરંધર એ ધાંધલ શેઠ દેવ દ્રવ્યની ચિંતા કરવા લાગ્યા.
હવે એકદાં જાવાલિનગરથી એક યવનનું સૈન્ય આવ્યું તે સૈન્યને અધિષ્ઠાયક દેવે અધવાર (ઘેડે સ્વાર) થઈને નષ્ટ કર્યું (ભગાડયું.) પછી કટકમાંથી તેમના સાત શેખ ગુરૂઓ રૂધિરના પાત્ર ભરીને ત્યાં દેવહુતિના મિષથી તે દેવગૃહમાં વાસ કરીને રહ્યા અને રાત્રે રક્ત (રૂધિર) છટકાવ કરીને તેમણે મૂર્તિનો ભંગ કર્યો. “રક્તને સ્પર્શ થતાં પણ દેવની પ્રભા ચાલી જાય છે એવી શાસ્ત્રીય વાણી છે, પછી તે જ વખતે તે પાપીઓ ભાગી ગયા કારણ કે તેવાઓને સ્વસ્થતા ક્યાંથી હોય ? હવે પ્રભાતે તેમણે કરેલ તેવા પ્રકારનું તે અસમંજસ જોઈને ધાંધલ વિગેરે શ્રેષ્ઠીઓના મનમાં બહુ વિષાદ થયું. પછી ત્યાંના રાજાએ પોતાના સુભટો મેકલીને તે બિચારા સાતે શેખને નષ્ટ કર્યા અને તે યવનેની સેના તે સ્વનગરે ગઈ.
હવે ઉપવાસ કરનાર એવા પિતાના અધિકારીને દેવે કહ્યું કે –હે ભદ્ર! ખેદ ન કર. આવી નિઃશુક બાબતમાં હું પણ અસમર્થ છું. પણ હવે તું નવ શેર પ્રમાણ ચંદનના અંતર્લેપથી આ નવે ખંડેને સત્વર મેળવીને મૂકી દે અને સાત દિવસ બંને કમાડ બંધ રાખ.” આ પ્રમાણે સાંભળીને
