________________
આત્યંતર, મધ્ય અને બાહિર-એમ ત્રણ ગઢ, બૈમાનિક, જતિષી અને ભવનપતિ દેવતાઓએ રતન, સુવર્ણ અને રૂપ્યથી બનાવેલ હોય છે, તથા તેના પર મણિ, રતન અને કનકના કાંગરા હોય છે. વજુલમાં બત્રીશ અંગુલ, તેત્રીશ ધનુષ્ય પૃથુ, પાંચસે ધનુષ્ય ઉંચા-એમ રત્નમય ચાર દ્વાર, એક કોશ અને છસે ધનુષ્યને આંતરે હોય છે. ચારે ભાગમાં વપ્રે એક સે ધનુષ્ય પૃથુ–હોય છે. અને પ્રથમ થકી બીજે દેઢ કેશને આંતરે તથા બીજાથી ત્રીજે એક કોશને આંતરે હોય છે, અને શેષ પૂર્વની જેમ સમજવું. વળી જમીનથી જતાં પ્રથમ વખ એક હાથ પ્રમાણ પૃથુ દશ હજાર પગથીયાં ઉંચે અને પચાશ ધનુષ્ય પ્રતર હોય છે, ત્યાર પછી બીજે વપ્ર પચાસ ધનુષ્ય પ્રતર અને પાંચ હજાર પાન સહિત હોય છે. અને ત્રીજો વપ્ર એક કોશ અને છ ધનુષ્ય પીઢ તથા પાંચસે પાનયુક્ત હોય છે. ચારે દ્વારના ત્રણ સોપાન હોય છે અને મધ્યમાં જિનેશન શરીર જેટલી ઉંચી માણિપીઠિકા હોય છે, તે બસે ધનુષ્ય પૃથુ અને દીર્ધ હોય છે અને ત્યાંથી ધરતીતલ અઢી કેશ નીચે હોય છે. આવા પ્રભાવી સમવસણમાં પૂર્વ દિશાથી પ્રવેશ કરીને પૂર્વાસન પર બેસી અને પાદપીઠપર પગ રાખીને તીર્થંકર મહારાજ તીર્થને પ્રણામ કરીને ધર્મ પ્રકાશે.”
આ પ્રમાણે વીરપરમાત્મા ધર્મોપદેશ કરતા હતા, તે વખતે દેશના સાંભળવાને ઉત્સુક એ તે નગરને રાજા પણ
ત્યાં આવ્યું અને તે વખતે દુ:સ્થિત એવી તે વૃદ્ધાએ પણ ભગવંતની તે હિતકારી ધર્મદેશના આદિથી અંતસુધી સાંભળી. એ રીતે જિનેશના વચનામૃતનું સંપૂર્ણ રીતે પાન કરીને તે વૃદ્ધા શરીરનું તેવા પ્રકારનું કષ્ટ બધું ભૂલી જ ગઈ;
