________________
૧
કુમારપાળ રાજાનુ' દૃષ્ટાંત
માલવદેશમાં કોઈક પલ્લીમાં પરને લુટનારા ચારોથી પરવરેલા એવાં જૈત્ર નામના એક ક્ષત્રિય હતા. તે અનેક સાને લુટતા અને વ્યસનાને સેવતા હતા. તે પ્રથમ ભદ્ર પ્રકૃતિવાળા છતાં ચારાના સ`સગ થી દૂષિત થઈ ગયા હતા. અન્યદા જેસલ નામને! સાપતિ કેાઈક નગરમાં જતા અત્યંત દુ`દ એવા ચારાના કોઇપણ રીતે જાણવામાં આવી ગયા. વ્યવસાયના અથી એવા સેંકડો વિણક પુત્રો તેની સાથે હતા અને વસ્તુઓથી ભરેલા દશ હજાર પ્રૌઢ પાડીઆએ તેણે સાથે લીધા હતા જેત્રે તે સ` સાથે લાકને ચારો પાસે લુટાબ્યા. એટલે સાથે પતિ પણુ ક્રોધાવેશમાં પુનઃ પેાતાના નગરે ગયે. ત્યાં રાજાને વિજ્ઞપ્તિ કરીને તેનુ બહુ લશ્કર લઈને તે પશ્ચીમાં ઉત્કટ ચારાને પણ તેણે મારી નાખ્યા. અને અત્ય'ત નિ ય એવા તે ત્રના એક નાના બાળકને પણ મારીને પેાતાનુ દ્રવ્ય વાળીને પુનઃ પેાતાના નગરે ગયા, પશુ ખાળ હત્યા કરેલ હાવાથી ત્યાં રાજાએ તેના તિરસ્કાર કર્યા, તેથી વૈરાગ્ય પામી દીક્ષા લઈને તે તપ કરવા લાગ્યા.
હવે તંત્ર પોતાના જીવિતને બચાવવા તે વખતે તે સ’કટમાંથી કેઇ રીતે નાશીને કાઈ ઉરગબલ રાજાના નગરમાં ગયેા. ત્યાં ભાતું ન હોવાથી અત્યંત દુઃખી થતા અને દારિદ્રયથી પીડા પામતા તે એક આહર નામના વ્યવહારીને ત્યાં નાકરી રહ્યો અને શ્રીયશેાભદ્ર આચાય ને! નિરંતર ઉપદેશ સાંભળીને તે કાંઈક સધર્મ (ધાર્મિક) હૃદયવાળા થયા. ‘હુ નિરપરાધી માણીએને વધ નહિ કરૂ” તથા અસત્ય નહિ મેલું ઇત્યાદિક નિયમ તે આચાર્ય મહારાજ પાસે ગૃહણ કર્યા.
