________________
પપ
હતે. એકદા તે નગરના રાજાએ પોતે કરાવેલ જિનમંદિરમાં દેવદ્રવ્યનું રક્ષણ કરવા તેમને નીમ્યા, અને પિતાની શક્તિ પ્રમાણે તે સંભાળ કરતા હતા. એકદા નાગદેવ નિર્ધન થવાથી વચવચમાં નિર્લજજતાથી સ્વ૫ દેશદ્રવ્યનો ઉપભેગ કરવા લાગે, એટલે વૃદ્ધ ભાઈએ તેને સમજ આપી કે જિનશાસનની વૃદ્ધિ કરનારું તથા જ્ઞાન, દર્શનાદિ ગુણોને દીપાવનારૂં હોય એવું દેવદ્રવ્ય જે ભક્ષે છે તે અનંત સંસારી થાય, રક્ષણ કરે, તો અ૬૫ સંસારી થાય અને દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ કરે, તો તે જીવ તીર્થકરપણને પામે ઈત્યાદિ બહુપ્રકારની આગમયુક્તિથી અટકાવતાં પણ જ્યારે તે લઘુ ભાઈ ન અટકા, ત્યારે તે મોટા ભાઈ વિચારવા લાગ્યા કે – પ્રભાતે હું આ બધું રાજાને નિવેદન કરીશ, એવામાં રાત્રિએ અકસ્માત્ તે શૂળના વ્યાધિથી મરણ પામી વ્યવહારીને પુત્ર થયો. ત્યાં સુંદર ભેગ ભેગવી પ્રાંતે વ્રત લઈ પ્રાણુત સાત ભવ પર્યત દીક્ષા આરાધીને અગ્રુતાદિક દેવલોકમાં દેવપણે ઉત્પન્ન થઈને અનુક્રમે તે હું તમારે યુગધર પુત્ર થયો છું. અને નાગદેવ તે તેજ ભવમાં તેના સ્વરૂપની ખબર પડવાથી રાજા વિગેરેએ તેની બહુ તર્જના કરી અને ભક્ષણ કરેલ દેવદ્રવ્યને ઠેકાણે તેના ઘરનું સર્વસ્વ લઈ લીધું. પ્રાંતે સેળ વર્ષ રોગાત્ત થઈ શેષ દ્રવ્ય આપવા પુત્રોને કહીને મરણ પામ્યા. અને પૂર્વના અભ્યાસથી પ્રતિ ભવે તે પ્રમાણે કરતે સાતે નરકમાં અને વચ વચમાં તિર્યંચના ભવ ભમી ભમીને આ બિચારો કુછી થયે છે. કહ્યું છે કે – હે ગૌતમ ! દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરતાં અને પરસ્ત્રી ગમન કરતાં પ્રાણી સાત વાર સાતમી નરકમાં જાય છે.” આ પ્રમાણે સાંભળતાં તે કુછીએ જાતિસ્મરણ પામીને બધાં પાપ આવ્યાં અને પ્રાંતે અનશન લઈને મરણ પામીને તે અચુત દેવલોકમાં
