________________
કારણકે આ બધું તમારું જ છે. હવે દેવ ! તમારા કોળીયાથી જ ઉછરીને મોટી થઈ છું. માટે તમારા સંતાન સમાન છું. તે અહીં પારકું શું છે ?' આ પ્રમાણે કહીને તે માલણે. તેને હાર આપે. એટલે તે લઈને બહુજ પ્રદપૂર્વક જિનભગવંતની પૂજા કરીને તે પ્રતિમા આગળ બેઠે અને ગુરૂમહારાજે આપેલ મંત્રને સ્મરણમાં તે જેટલામાં એકાગ્ર મનવાળે થઈ બેસતે હતો, તેવામાં કઈક દેવ આગળ આવીને બોલ્યા કે “હે ભદ્ર ! હું શ્રી ઋષભપ્રભુને કદી નામનો યક્ષ સેવક છું. માટે જે કાંઈ તારી નજરમાં આવે તે માગ.” શેઠ બોલ્યા કે મારે ધનની તેવી કોઈપણ પ્રકારની પૃહા નથી, છતાં પુત્રોની ધર્મમાં સ્થિરતા થાય, માટે કંઈક યાચના કરું છું. જે આપ મારા પર પ્રસન્ન થયા હો, તે આજે મેં નિજ (ચેખી) ભક્તિથી કરેલ જિનપૂજાનું મને ફળ આપો. દેવે કહ્યું કે-“બે પૂજાનું ફળ આપવાને દેવેંદ્ર પણ સમર્થ નથી. એ પૂજાના ફળમાં ત્રણે લોકનું રાજ્ય આપવામાં આવે, તે પણ એક તૃણમાત્ર છે. જિતેંદ્રપ્રભુની. કરેલ એક પુજા પણ ગમે તેવી દુર્લભ વસ્તુઓને પણ સુલભ કરી દે છે, કારકે કલ્પલતાને અદેય (ન અપાય એવું) શું છે ? અને યોગીઓને અગમ્ય શું છે ? તેમ છતાં મેં ભેટ કરેલા. તમારા ઘરના ચારે ખુણામાં દ્રવ્યથી ભરેલા સુવર્ણના કળશે. તમને મળશે. આ તો ખરેખર એક પુષ્પમાત્રનું ફળ છે, એમ સમજજો. કારણ કે વીતરાગની પૂજા મોક્ષસુખને પણ આપે છે.” ( આ પ્રમાણે કહીને તે દેવ અદશ્ય થઈ ગયે એટલે શ્રેષ્ઠીએ પોતાના ઘરે આવીને પુત્રોને કહ્યું કે-“હે વત્સ ! તમે ધર્મને શા માટે ત્યાગ કરે છે ?' એટલે અવિધેય (ન.
