Book Title: Trishasti Shalaka Purusa Caritra Part 1
Author(s): Hemchandracharya, Kunvarji Anandji Shah
Publisher: Jain Prakashak Mandal Ahmedabad

Previous | Next

Page 209
________________ 999999999999999999. 6666666666666666666 99999999999999999999 ન GS હવે ભગવાન ઋષભસ્વામિને શિષ્ય પિતાના નામની જેમ એકાદશ અંગને ભણનારો, સાધુગુણે સહિત, સ્વભાવથી સુકુમાર અને હસ્તિપતિની સાથે કલભની જેમ નિરંતર સ્વામી સાથે વિચરનાર ભરતપુત્ર મરીચિ ગ્રીમઋતુમાં સ્વામીની સાથે વિહાર કરતા હતા. એક દિવસ મધ્યાહ્ન સમય હોવાથી જાણે લુહારેએ ધમેલી હોય તેમ તરફ માર્ગની રજ સૂર્યનાં કિરણથી તપી ગઈ હતી અને જાણે અદશ્ય થયેલી અગ્નિની જવાળાઓ હેાય તેવા ઘણા ઉષ્ણ વંટેળીઆથી સર્વ માર્ગો ખીલાઈ ગયા હતા. તે સમયે અગ્નિથી તપેલા જરા આદ્ર ઈધણાની જેમ મસ્તકથી તે ચરણ સુધી તેને દેહ પસીનાની ધારાથી ભરપુર થઈ ગયો હતે. જળથી છાંટેલા શુષ્ક ચમન ગંધની પેઠે પસીનાથી આદ્ર થયેલાં વસ્ત્રોને લીધે તેના અંગ ઉપરના મળને દુસહ ગંધ છૂટતો હતો. તેના ચરણું બતા હતા તેથી તપેલા ભાગમાં રહેલા નકુળની જેવી સ્થિતિ તે બતાવતા હતા અને ગરમીને લીધે તે તૃષાક્રાંત થયા હતા. એ પ્રસંગે અકળાઈને મરીચિ મનમાં આ પ્રમાણે વિચારવા લાગ્યા-“અહો ! કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શનરૂપી સૂર્યચંદ્રવડે મેરૂ પર્વત સમાન અને ત્રણ જગતના ગુરૂ એવા ઋષભસ્વામીને હું પૌત્ર છું, તેમજ અખંડ ખંડ સહિત મહીમંડળના ઈદ્ર અને વિવેકના અદ્વિતીય નિધિરૂપ ભરતરાજાનો હું પુત્ર છું. વળી “ચતુર્વિધ સંઘની સમક્ષ ઝાષભસ્વામીના પાસે પંચમહાવ્રતના ઉચ્ચારણપૂર્વક મેં દીક્ષા લીધી છે, તેથી રણમાંથી વીર પુરૂષને ભાગી જવું જેમ યુકત નથી, તેમ આ સ્થાનથી ગલિત થઈ લજાવડે મારે ઘરે જવું તે યુકત નથી; પરંતુ મોટા પર્વતની પેઠે દુર્વહ એવા આ ચારિત્રરૂપી ભારને એક મુહૂર્તમાત્ર પણ વહન કરવાને હું સમર્થ નથી–મારાથી ચારિત્રવ્રત પાળવું મુશ્કેલ છે અને તે છેડીને ઘેર જતાં કુળની મલિનતા થાય છે, તેથી એક તરફ નદી અને બીજી તરફ સિંહ જેવા ન્યાયમાં હું આવી પડે છું. પણ અહો ! મેં જાણ્યું કે પર્વત ઉપર જેમ કેડીને માર્ગ હોય તેમ આ વિષમ માર્ગમાં પણ એક સુષમ માર્ગ છે. તે આ પ્રમાણે – “આ સાધુઓ મનદંડ, વચનદંડ અને કાયદંડને જીતનાર છે અને હું તે તેઓથી છતાયેલ છું માટે હું ત્રિદંડી થઈશ. એ શ્રમણ કેશને લોચ અને ઈદ્રિયને જય કરી મુંડ થઈને રહે છે અને હું ક્ષીરથી મુંડન કરાવી શિખાધારી થઈશ. એ સ્કૂલ અને સૂફમ પ્રાણીઓના વધાદિકથી વિરત થયેલા છે અને હું ફક્ત સ્થૂલ પ્રાણ એનો વધ કરવાથી વિરત થઈશ. એ મુનિઓ અકિંચન થઈને રહે છે અને હું સુવર્ણ મુદ્રાદિક રાખીશ. એ ઋષિઓએ ઉપાનને ત્યાગ કરે છે અને હું ઉપાનને ધારણ કરીશ. એઓ અઢાર હજાર શીલન અંગે યુકત શિયળવડે અતિ સુગંધી છે અને હું તેથી રહિત હોવાને લીધે દુધવાળો છું, તેથી ચંદનાદિકને ગ્રહણ કરીશ. એ શ્રમ માહ રહિત છે અને હું મેહથી આવૃત્ત છું, તેથી તેના ચિહ્નરૂપ છત્રને મસ્તક ઉપર ધારણ કરીશ. એઓ નિઃકષાય હોવાથી વેત વસ્ત્રને ધરનારા છે અને હું કષાયથી કલુષ હેવાને લીધે તેની સ્મૃતિને માટે કષાયેલાં વસ્ત્ર ધારણ કરીશ. એ મુનિઓએ પાપથી ભય A - 24 Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371