Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 02
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
उत्तराध्ययनस्त्रे
मानेतुमहमगच्छम् । यावहिंकचिद्दूरं गतस्ता नदीर्घ उपभटेर दृष्टा धृतव । ते मां या ताडयितु प्रष्टत्ताः कथितान्तथ - कथय, क्यास्ते ब्रह्मदत्तकुमारः ? दर्शय, नो चेचा पय हनिष्यामः | तेस्तायमानोऽद वदन्तिकमुपागतस्तरलक्षित सकेत तुभ्य दत्तवान । स च ततोऽपमृतः । ततोऽक तानकथयम् - अनासीदुपनिष्ट-ब्रह्मदत्तः । मन्ये व्याघ्रेण भक्षित. 1 मदीय वचनमश्रद्धाय ते मा ताडयितु प्रवृत्ताः । मया विचारितम् - एते मां ताडयित्वा मदीयप्राणानपरिष्यन्ति । इति विचार्या परि
१९०
कुमार | आपको उस वटवृक्ष के नीचे बैठाकर में जल लेने के लिये जैसे ही गया कि इतने में दीर्घराजा के नटों ने मुझे देखते ही पकड़ लिया | पकड़ कर उन्होने मुझे खूप पीटा-जब वे पीट चुके तय कहने लगे कि पता ब्रह्मदत्तकुमार कहां है । यदि नही बताता है तो हम तुझे जान से मार डालेगे । इस प्रकार कह कर वे मुझे मारते २ आपके पास लेकर वहा से चले | मैंने देखा कि मेरी दुर्दशा के साथ २ ये आपकी भी दुर्दशा करेगे -3 -अतः मैंने इनको पता नही पडे इस रीति से आप को वहा से भाग जाने का सकेत किया। आप उससे वहां से भाग गये । जय मैने यह अच्छी तरह जान लिया कि आप यहा नहीं है यहां से भाग गये हैं-तब मैने उनसे कहा- नादत्त पहिले यहीं पर बैठा था। जब वह यहा नहीं है तो मालूम पडता है कि उसको किसी व्याघ्रने मक्षित कर लिया है। मेरे इन वचनों पर उनको विश्वास नही हुआ ओर पुनः वे मुझे पीटने लगे । जय मेने यह देखा कि ये मुझे जिन्दा नही छोडेगे કુમાર ! આપને એ વવૃક્ષ નીચે બેસાડીને પાણીની ોધમાં ભટકતા હતા ત્યારે દીર્ઘરાજાના કાએ મને પકડી લીધે અને ખૂબ માર મા પછી મને તમારા પત્તા બતાવવા કહ્યુ જે હું ન ખતાવું તે મને જીવથી મારી નાખવાનુ પણ જણાવ્યુ. આમ કરીને હું જે રસ્તેથી પાણી માટે નીકળ્યે હતા તે તરફ મારતા મારતા લઇ ચાલ્યા મે જોયુ કે મારી દુદ શાની સાથે એ લેક આપની' પણ દશા કરશે ' આથી મે એ લેાકાની નજર ચુકવી ત્યાંથી આપને સત્વરે ભાગી જવા માટે સ ફેત કર્યો એ ઉપરથી આપ ત્યાંથી ભાગી છૂખ્યા જ્યારે મને ખાત્રી થઈ કે આપ ત્યાથી કુશળ રીતે ભાગી છૂટયા છે ત્યારે હું તેમને આપ જે સ્થળે બેઠા હતા ત્યા લઈ ગયા અને જણાવ્યુ કે પ્રજ્ઞાદત્તકુમાર પહેલા અહી જ બેઠેલ હતા પણ અત્યારે તે તે અહી દેખાતા નથી માટે લાગે છે કે કેાઈ હિંસક પશુ તેનું ભક્ષણ કરી ગયુ હશે મારાં એ વચના ઉપર તેમને વિશ્વાસ ન બેઠા એટલે ફરીથી તે મને મારવા લાગ્યા જ્યારે મે એ જાણ્યુ, કે એ લેાકા મને જીવતા નહી
1