Uttaradhyayan Sutram Part 02

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 1040

प्रियदर्शिनी टीका भ १४ नन्वदत्त-न दप्रियादिपइजीवचरिनम्
८२६
ऽपि तदवाप्तयोग्यतया 'सह इत्थियाहिं' इत्युक्तम्, 'सच' इति उप्तमथमान्तम् ||१६|
वातस्य वचन निशम्य कुमारौ ब्रूतः -
मूलम् -
1
घणेण किं धम्मंथुराहिगारे, संयणेण वा कामगुणेहि चैव । समणा भविस्सोमु गुणोधारी, वहिंविहारा अभिगम भिक्ख ॥ १७ ॥ छाया -- धनेन किं धर्मधुराधिकारे, स्वजनेन वा कामगुणैश्चेव । श्रमणौ भविष्यानो गुणौधधारिणौ, वहिर्निहारों अभिगम्य भिक्षाम् ॥१७॥ टीका -- 'घणेण किं ' इत्यादि
भो तात ! धर्मधुराधिकारे-धर्मस्य धूर्धर्मधुराः, तस्या अधिकारे प्रस्तावे - धर्माचरणे इत्यर्थः, धनेन स्वजनेन, वा=अथवा कामगुणै. = मनोज्ञशब्दादिविपश्चैयैव किम् ? | धर्माचरणे धनादीना न किंचित्प्रयोजनमस्तीति भावः ।
ܐ
गया है वह उनकी योग्यता को लेकर कहा गया है। अर्थात् यदि वे चाहेंगे तो अनेक विवाह उनके हो सकेंगे
भावार्थ-साधारण जनताको जैसा ख्याल होता है वैसाही ख्याल पुरोहितजीका है, उसीके अनुसार वे अपने पुत्रों को समझा रहे है । साधारण जनता यही समझती है कि तपस्या सासारिक भोगोपभोगकी वस्तुओंको प्राप्त करने के लिये ही की जाती है, ऐसा समझकर ही पुरोहितने अपने पुत्रों से कहा है कि पुनो ! अपने घरमे किसी भी वस्तुकी न्यूनता नही है सर वस्तुएँ भोगोपभोगकी सुलभ है क्या धन क्या स्वजन सब कुछ मौजूद है फिर तपस्या करनेका अभिप्राय तुम दोनोंका क्यों हो रहा है ॥ १६ ॥
છે” એવુ જે કહેવામા આવ્યુ છે તે એમની ચેાગ્યતાને લઈને કહેવામા આવ્યુ છે જે તેએ ચાહે તે અનેક વિવાહ તેમના થઈ શકે તેમ છે
ભાવાર્થ-સાધારણ જનતાના જેવા ખ્યાલ હોય છે તેવા જ ખ્યાલ પુરાહિતજીના પણ છે એ અનુસાર તેઓ પેાતાના પુત્રને સમજાવી રહ્યા છે સાધારણ જનતા એવું સમજે કે કે, તપસ્યા સાસારિક ભગાપલેગની વસ્તુઆને પ્રાપ્ત કરવા માટે જ કરવામા આવે છે એવુ સમજીને જ પુરહિતે પેાતાના પુત્રાને કહ્યુ કે, પુત્રો આપણુા ઘરમા કોઈ પણ વસ્તુની ખામી નથી ભેગેપલેાગની સઘળી વસ્તુએ સુલભ છે શુ સ્ત્રી, શુ ધન, શુ સ્વજન સઘળું આ ઘરમા માજીન ♦ પછી તપસ્યા કરવાની માથાકુટમાં શા માટે ઉતરી રહ્યા છે ? ૫ ૧૬ |