Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 02
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
७१०
____उत्तराध्ययनले न्वेपयितु गच्छामि । सानवीत् - आर्यपुत्र ! नायमसरो वरपनोरन्वेषणस्य, यतोऽहमेकाकिनी, चौरश्चापदादि सफलित चेदमरण्यम् । परिम्लानकुशकण्टकेरनु मीयते यनिकट एप ग्रामोऽस्ति । अतस्तत्र मा नय । अनन्तर वरपनुमन्येपय । रत्नवत्या युक्तिमद्वचनमाकण्यं कुमारस्वामादाय मगधदेशसीमासस्थिते सितिपुरे ग्रामे समागतः । तस्मिन् ग्रामे प्रविशन् कुमारः सभामध्यस्थितेन क्षितिपति नाम्ना ग्रामाधिपतिना दृष्टः । कुमार दृष्ट्वा स चिन्तयति-नाय साधारणो मनुष्यः । एतदाकृतिरेवास्याऽसाधारणत्व प्रकटयति, अतो मया सत्कार्योऽयम् । इति विचार्य वरधनु जीवित है अथवा मर गया है। तर तो मैं उसकी खोज करू ऐसा मेरा कर्तव्य मुझे प्रेरित करता है । अतः मैं उसकी गवेषणा करने के लिये जाता ह । कुमार की बात सुनकर रस्नवती ने कहा आर्यपुत्र ! यह अवसर परधनुकी खोज करने का नहीं है, क्यों कि मैं अकेली हू तथा यह वन भी चौर एव श्वापदादि हिंसक प्राणीयोंसे भरा हुआ है। परिम्लान कुशकटक आदिसे यह अनुमान होता है कि ग्राम अय पास ही है। इसलिये मुझे ग्राममे सुरक्षित स्थान पर रखकर फिर आप वरधनुकी खोज करें तो ठीक है । रत्नवती के इस प्रकार युक्तियुक्त वचन सुनकर कुमार सव से पहिले उसको लेकर क्षितिपुर ग्राम मे आया । यह ग्राम मगध देश की सीमातट पर बसा हुआ था। कुमार जब उस ग्राम में प्रवेश कर रहा था तब अनेक मनुष्योंके बीच स्थित ग्रामाधिपतिने जिसका नाम क्षितिपति था, उस कुमार को प्रवेश करते हुए देख लिया। अतः देखकर उसने विचार किया कि यह कोई साधारण पुरुष ज्ञात नही होता है । आकृति ही इस बात को कह रही है कि यह कोई असाधारण ગયેલ છે, ત્યારે મને મારું કર્તવ્ય એ કહે છે કે હું તેની શોધમાં નીકળી પડુ આથી હું તેની શોધ કરવા માટે જાઉ છુ કુમારની વાત સાંભળી રત્નવતીએ કહ્યું, આર્યપુત્ર! આ અવસર વરધનુની શોધ કરવાનું નથી, કારણ કે હું એકલી છું અને આ વન પણ ચેર તેમજ હિંસક પ્રાણીઓથી ભરેલુ છે પગલાઓ અને ઘાસ, કાટા વગેરેથી એવું અનુમાન બધાય છે કે નજીકમાં કઈ ગામ હોવું જોઈએ આથી મને સુરક્ષિતપણે ગામમાં રાખીને પછી આ૫ વરધનુની શોધ કરે એ ઠીક છે.
રસ્તવતીનું આ પ્રમાણે વચન સાંભળીને કુમાર તેને લઈને ક્ષિતિપુર ગામમાં પહેઓ કુમાર જ્યારે તે ગામમાં પ્રવેશ કરી રહ્યો હતો ત્યારે અનેક મનુષ્યની વચ્ચે ઉભેલા ક્ષિતપતિ નામના ગામના અધિપતિએ કુમારને જે આથી તેણે વિચાર કર્યો કે, આ આવનાર કેઈ સાધારણ પર નથી આકૃતિ જ
