________________ 15 ગુણરૂપે માનવાની ભૂલ કરવા જેવી નથી. આ વિષમકાળમાં સંઘયણ આદિની હાનિના કારણે પ્રભુએ બતાવેલા આચારો પૂર્ણપણે પાળવાની શક્તિ ન હોવા છતાં (આ વિષમકાળમાં) દર્શનપક્ષ (શ્રદ્ધાનપક્ષ) તારક બને છે. આ દર્શનપક્ષ પૂ.મહોપાધ્યાયશ્રી યશોવિજયજીએ અધ્યાત્મસાર ગ્રંથના વીસમા અધિકારમાં નીચે મુજબ જણાવ્યો છે - પૂર્ણ આચાર પાળવામાં અમે અસમર્થ છીએ એટલે ઈચ્છાયોગને અવલંબીને પરમ મુનિઓની ભક્તિ વડે તેમના માર્ગને અનુસરીએ છીએ. (20-29) એમાં (ઈચ્છાયોગના ઘરની આરાધનામાં) જે થોડી પણ નિર્દભ યતના થાય છે, તે શુભ અનુબંધ કરનારી છે. વળી, આત્માના ભાવોનું વિવેચન અજ્ઞાનવિષનો નાશ કરનારું છે. (20-30) સિદ્ધાંત અને તેના અંગભૂત શાસ્ત્રોનો (ભલે) અમને શક્તિ પ્રમાણે પરિચય હોય, પરંતુ અમારે આલંબનભૂત તો આ દર્શનપક્ષ (તત્ત્વશ્રદ્ધાન) જ છે. (20-31) વિધિમાર્ગનું કથન કરવું, વિધિ પ્રત્યે રાગ રાખવો, વિધિની ઈચ્છા રાખનારા જીવોનું વિધિમાં સ્થાપન કરવું અને અવિધિનો નિષેધ કરવો - આ અમારી પ્રસિદ્ધ પ્રવચનભક્તિ છે. (૨૦-૩ર) અધ્યાત્મભાવનાથી ઉજ્જવળ ચિત્તવૃત્તિને યોગ્ય એવું આ અમારું કૃત્ય છે. વળી અમને પૂર્ણ ક્રિયાની અભિલાષા છે. આ બે આત્માની શુદ્ધિ કરનાર છે. (20-33) શક્યનો આરંભ અને શુદ્ધનો પક્ષ (= આગ્રહ) - એ બે અહીં શુભાનુબંધ રૂપ છે. તથા એનાથી વિપરીત તે અહિતકર છે. આ અનુભવ સંગત પંથ છે.' (20-34) 1. વીસમા અધિકારના ૨૯૩૦૩૧૩ર નંબરના શ્લોકો આ પુસ્તકમાં એક સ્થળે આપ્યા છે. 2. મધ્યાત્મમવનોઝવન-વેતોવૃજ્યોતિ હિ ને ત્યમ્ | પૂક્રિયામિનાપતિ द्वयमात्म-शुद्धिकरम् // 20-33 // द्वयमिह शुभानुबन्धं, शक्यारम्भश्च शुद्धपक्षश्च / अहितो विपर्ययः પુન-રિત્યનુમવત: પન્થીઃ i20-34|
