________________
।। સપ્તભંગી-રાસ I શ્રી ગુરુભ્યો નમઃ
વાર્તિક. ગુરુભગવંતો એમ કહે છે, કે વર્તમાનકાળે કોઇ ખાસ પ્રયોજન વગર ગ્રંથરચના-છપાવવું વગેરે કરવું નહીં. જેમ કે-જે વાતો પુસ્તકોમાં છપાઇ જ ચૂકી હોય, તેને કહેવી હોય, તો સામાન્યથી પુસ્તક ન છપાવવું. સંયમની સાધના માટે મળેલો અમૂલ્ય સમય એમાં વ્યર્થ જાય છે. આપ્ત પરંપરાથી જે સાંભળ્યું છે, અને જે પ્રચલિત છે, તે જ તમારે કહેવું હોય, તો પણ એનાં માટે પુસ્તક છપાવવાની જરૂર નથી. તમારાં સ્વાધ્યાય માટે તેની નોંધ રાખી લો, એટલું પૂરતું છે. પરંતુ, જે ગ્રંથોનો અભ્યાસ કર્યો છે, તથા જે વાતો પરંપરાથી સાંભળી છે, તે બધાંના પૂર્વાપર સંતુલનાથી, સમીક્ષાથી, ઊહાપોહથી જો કાંઇ નૂતન અનુપ્રેક્ષાઓ પણ થઇ હોય; જેથી અભ્યાસુ વર્ગને લાભ થાય એમ હોય, તો જરૂરથી ગ્રંથ છપાવવો. સામે બહુ લાભ થતો હોય તો રોકેલો સમય લેખે લાગે છે.
ગ્રંથકારે આ ગ્રંથમાં સપ્તભંગી વિશે પૂજ્ય ગુરુદેવોની પાસેથી જે શાસ્ત્રો દ્વારા શીખ્યું, આપ્તજનો પાસેથી જે સાંભળ્યું, અને વિદ્વાનોની પરીક્ષામાં ઉતરેલું એવું જે અનુપ્રેક્ષિત કર્યું તે બધાંનાં સંગ્રહ માટે પુસ્તક લેખનમાં પ્રવૃત્તિ કરાઇ છે. માટે ગુરુભગવંતો ગ્રંથકાર પર પ્રસન્ન છે. અને તેમની પ્રસન્નતા એ જ મોટું મંગલ છે. આમ, કોઇ મંગલ કરવાની જરૂર ન હોવા છતાં શિષ્યને ખબર પડે એટલા માટે અને પ્રેક્ષાવંતોનાં શિષ્ટાચારનું અનુસરણ કરવા માટે ગ્રંથની શરૂઆતમાં મંગલ રચના, અભિધેય કથન કહેતાં પ્રથમ કાવ્ય રચે છે.
નમું પ્રભાભાસિત પૂર્ણબોધથી, શોભે સદા આદિ જિણંદ વીરજી; સત્સાધુને માન્ય જ વાક્યપદ્ધતિ, જે સપ્તભંગી પર વર્ણના કરું ।।૧।।
સપ્તભંગી રાસ
......