________________
( ૨૯ )
આગળ વધારવા પ્રયત્ન કરી પાતે ડુબે છે અને ખીજાને પણ ડુબાડે છે. જ્યાં સુધી આત્માને આળખી, આત્મામાં લક્ષ રાખી, વિશુદ્ધ થવાને ક્રિયા કરાતી નથી ત્યાં સુધી તે મિથ્યાત્વી ગણાય છે. સંસારના પાંચ ઇંદ્રિયાના સુખમાં જેમને સત્ય સુખપણાની ભ્રાંતિ છે, અને તેને લઈ રાગ, દ્વેષ કે અભિમાનપૂર્વક તેને માટે પ્રયત્ન કરી રહ્યો છે ત્યાં સુધી તે સત્ય માથી વેગળાજ રહે છે. અને મિથ્યાત્વ કે જે આત્મભાવથી વિપરીત છે તેને પાષણ આપતાજ રહે છે, અમુક મત, પંથના આગ્રહી છે તે પણ મિથ્યાત્વજ છે. એક સત્ય સ્વરૂપ આત્મા તેને વિશુદ્ધ કરવા, તેને સમજવા, જેટલા જેટલા પ્રયત્ના કરાય છે, જે જે ક્રિયાઓ કરાય છે, જે જે સદ્ગુણેાનુ સેવન કરવામાં આવે છે, તે સ` સમ્યગદૃષ્ટિ છે, અને આત્મા સિવાય, આત્માની વિશુદ્ધિ કરવા સિવાય, વિષયાના પાષણને માટે માન પાનની તૃપ્તિ માટે, મત કદાગ્રહી વધારવા નિમિતે, મનાવા પૂજાવાની ઇચ્છાને લીધે રાગદ્વેષ કે અભિમાનપૂર્વક આત્મલક્ષ ભૂલાઈને જે જે કર્મો કરવામાં આવે છે તે સર્વે મિથ્યાત્વની ક્રિયા છે અને અધનને માટે થાય છે.
આવા મિથ્યાત્વીએની સેાખત કરવી નહિ. તેમની સેાખત કરતાં જે કાઈ અંશે આપણામાં સમ્યગ્દૃષ્ટિ પ્રગટ થઈ હાય છે, અથવા તે પ્રાપ્ત કરવાની ઇચ્છા પ્રગટ થઈ હોય છે તે સ નાશ પામે છે. કારણ કે મનુષ્યને ચડવાનાં નિમિત્તો કરતાં પડવાનાં નિમિત્તો વિશેષ ભૂલાવા ખવરાવનારાં થાય છે. ચડવાનાં નિમિત્તો તેા કાઇ વખત અસર કરે છે પણ પડવાનાં નિમિત્તો તેા જલદી અસર કરી દે છે. અનાદિ કાળથી વિષયવાસના તરફ જીવાની પ્રવૃત્તિ થયેલી હાય છે તેને લઈ અનુકુળ ઉપદેશ-કે અનુકૂળ વત્તનનું અનુકરણ કરવાનું સહેલાઈથી બની શકે છે. ગંગા નદીનું પવિત્ર અને મીઠું પાણી પણ સમુદ્રના ખારા પાણીની સાખતથી ખારૂં થઈ જાય છે. તેવી રીતે આવા મિથ્યાત્વીએની સેાખતથી મનુષ્યેા પેાતાનેા પવિત્ર ગુણ ખાઈ બેસે છે અને ઉલટા પાતામાં દુગુ ણેાના સંચય કરી લે છે. આ વાડ છે. નાનાં કુમળાં ઝાડને-છેડવાને વાડની જરૂરીયાત છે. જેઓ માટી સ્થીતિને મજબુત અવસ્થાને પ્રાપ્ત થયેલાં છે
