________________
( ૧૨૬)
તેના આત્મગુણને પાષણ આપનાર છે. જેમ નાના વૃક્ષોનું ભૂષણ પાણી, હવા, ખાતર વગેરે છે, તેથી તે વૃક્ષાની સભામાં અલીકિક વધારે થવા સાથે પાષણ પામી તેમાં છેવટે ઉપયેાગી અને સ્વાદિષ્ટ ફળે આવે છે, તેમ આ સભ્યષ્ટિ જીવ આ દ્રવ્ય તથા ભાવ તિ ની સેવા કરવાવડે, પાષણ પામી આત્મગુણમાં અલૌકિક વધારા કરવા સાથે છેવટે નિર્વાણુ-પરમશાંતિરૂપ ફળ મેળવે છે.
લેવું અને દેવું એમ બે પ્રકારે સેવા થાય છે. સાધુ, સાધ્વી શ્રાવક શ્રાવિકા એમને યથાયેાગ્ય અનુકુળતા કરી આપી. તેમને શાંતિ આપવી અને આત્મજ્ઞાનના માર્ગમાં આગળ વધારવાં તેને પણ સેવા કહેવામાં આવે છે. ખીજી રીતે તેમની સેવા ભક્તિ કરી તેમના સત્સંગ કરી, તેમના તરફથી અપાતી ચેાગ્ય સૂચનાઓ ઉપર ધ્યાન આપી, તેમના અપાયેલા ઉપદેશ પ્રમાણે વત્તન કરી પાતે આગળ વધવું આ પણ સેવા છે. અન્નેમાં આપવાની મુખ્યતા, તે લેવાની ગૌણતા-અને લેવાની મુખ્યતા તા આપવાની ગૌણુતા રહેલી છે. તે સત્ર સમ્યગ્દૃષ્ટિ હાવાથી તેનાથી નીચલી ભૂમિકાવાળાને જ્ઞાનાદિ પ્રાપ્ત થાય છે, ઉપલી ભૂમિકાવાળા આપવાના અધિકારી છે. તે તેનાથી આગળની ભૂમિકાવાળાની પાસેથી જ્ઞાનાદિ મેળવે છે. આમ અન્યાઅન્ય આગળ વધવું, અને અન્યને આગળ વધારવું . આવી મદદ આપ્યા કરે છે: આ સેવા છે.
શ્રાવક–શ્રાવિકાઓ પણ સમ્યગ્દૃષ્ટિ હાવાથી તેનાથી નીચલી ભૂમિકાવાળાને મદદ આપી શકે છે. આપણે આગળ કહી ગયા છીએ તેમ શ્રાવક કેાઈ કોમ નથી પણ તે એક અધિકાર છે. આ અધિકારી પેાતાનાથી નીચલા અધિકારીને આગળ વધારી શકે છે માટે તેની પણ સેવા સમ્ગષ્ટિને ભૂષિત કરનાર છે. ગુણુ વિના અધિકાર મળતા નથી. શ્રાવકના કુળમાં જન્મ લેવાથી કે ઉપરનાં ટીલાં ટપકાંવાળા આડંબરથી શ્રાવક, શ્રાવિકાની
