________________
( ૧૩૩ )
પશુ દૃઢતાવાળા હાતા નથી. પ્રીતિ અને દઢતા અન્નેની જરૂર યાત છે. અને મનની મલીનતા–પાપવૃત્તિએ ઓછી થવાથી ધમ ઉપર પ્રીતિ થાય છે. અને મન નિશ્ચળ સ્થિર થવાથી ધર્મ ઉપર દૃઢતા–સ્થિરતા પ્રાપ્ત થાય છે. કાઇ પણ જાતની સાંસા રિક ઈચ્છાએને પાષણ મળે તેવી ઈચ્છા રાખ્યા સિવાય શુભ કાર્યાં તપ, જપ, વ્રત, ઇત્યાદિ ક્રિયા કરવાથી પાપમણ નીકળી જતાં મન શુદ્ધ થાય છે અને વીતરાગ દેવ, જ્ઞાની, ગુરુ, આદિનું સાકાર આલંબન લઈ તેમાં મનની વૃત્તિઓને સ્થિર કરવાથી મનની ચંચળતા ઓછી થઈ સ્થિરતાં પ્રાપ્ત થાય છે. છેવટે શુદ્ધ આત્મસ્વરૂપનું ધ્યાન કરતાં આત્માનું નિરાવરણુ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતાં આત્મસ્વરૂપ થવાય છે.
૧૨–૧
આત્મનિશ્ચયમાં સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરવી અને ખીજાને પ્રાપ્ત કરાવવી એ સમ્યકૂષ્ટિને વિશુદ્ધ થવાનું કારણ છે. સુલસા શ્રાવિકા ધ પ્રિય અને દૃઢધી હતી. પેાતે આત્મમાગ માં ઘણીજ દૃઢ હતી. તેણે અંખડ પરિવ્રાજકને પ્રભુના માર્ગોમાં આત્મમાર્ગમાં દૃઢ કર્યા હતા.
શાણી સુલસા
રાજગૃહી નગરીમાં શ્રેણીક રાજાને નાગ નામના સારથી હતા. તેની સ્ત્રી પતિવ્રતા-સતી સુલસા નામે હતી. તેણે ભગવાન મહાવીરદેવ પાસે, ધમ શ્રવણુ કરી ગૃહસ્થ ધર્મ અંગીકાર કર્યાં હતા. સુલસા ધર્મોમાં ઘણીજ દૃઢ હતી. તેના આત્મનિશ્ચય અલૌકિક હતા. દેવા પણ તેને આ નિશ્ચયથી ચળાવવાને સમથ આત્મા એજ પરમાત્મા થઈ શકે છે. આત્માજ પરમાત્મા સ્વરૂપ છે. આ સ્વરૂપને આડે આવનાર કમળ હેકાવત્રા, અજ્ઞાન દૂર કરવા, આત્મા
ન હતા.
