________________
(૧૬૦ )
મારી ભૂલ ક્યાં થાય છે? કયા કારણસર એ આવરણુ મને નડે છે ? તેની શેાધ કરવા લાગ્યા. પણ આ સત્તામાં રહેલ અને ઉપરથી દેખાવ નહિ આપે તેવા દોષ, તેના જાણુવામાં ન આવ્યેા. છેવટે તેણે આ વાતને ભગવાન્ મહાવીરદેવ પાસેથી નિણ્ય કરવાના નિશ્ચય કર્યાં.
એક દિવસ ભગવાન મહાવીરદેવ ચંપાનગરીની અહાર ઉદ્યાનમાં આવી રહ્યા હતા, તે અવસરે તે મહાત્મા દમસારસુનિ તે મહાપ્રભુની પાસે આવી, હાથ જોડી નમન કરી–વંદન કરી તેમની સેવા કરવા બેઠા. પ્રભુ તેના મનના અધ્યવસાય જાણતા હતા. તેમણે કહ્યુંઃ દમસાર ! તારા મનમાં જે વાત છે તે તું પ્રગટ કર. જરૂર તેનેા ખુલાસેા મળશે.
ક્રમસારના આનદના પાર ન રહ્યો. તેને નમન કરી જણાવ્યું : પ્રભુ! હું ચાગ્ય છે કે અયેગ્ય છું ? મને કેવલજ્ઞાન પ્રગટ થશે કે નહિ ?
મહાવીરદેવે ઉત્તર આપ્યા : મહાનુભાવ ! તું ચેાગ્ય છે. ભવી છે. તને કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત થશે. દમસાર ! તારી શુદ્ધતા –આત્મ ઉપયાગની જાગૃતિ પ્રમળ છે અને આવી જાગૃતિ મની રહે તેા એકાદ પહેારમાં તને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય, પણ તેમાં વિઘ્ન છે. અંતરાય પડવાના છે, અને તેનું કારણ કષાયના ઉદય છે. તે કષાયને દખાવ્યા છે. તે સત્તામાં પડયા છે. જરૂર બહાર આવશે. કષાયને ક્ષય કરવા જોઈએ તે હજી થઈ શકયા નથી. આજ કારણથી તને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી. તે કષાયને તું ક્ષય કરી શકીશ એટલે તરત કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત થશે.
પેાતાના દોષ હાથ લાગવાથી ક્રમસાર ઘણેા ખુશી થયા તેણે પ્રભુને નમન કરીને જણાવ્યું : પ્રભુ ! આપનું કહેવું ચાગ્ય
