________________
( ૧૩૭ )
વાત ચાકસ છે. વિશેષ તેના વિચારે જાણવા માટે અખરે ફરી પ્રશ્ન કર્યો:
સુલસા! ભલે તમે આ બ્રહ્માદિને જોવા નિમિત્તે બહાર ન આવ્યાં, પણ શહેરની બહાર તીર્થંકરદેવ પધાર્યાં હતા. તેમનાં દન કરવા અને ઉપદેશ સાંભળવા માટે તમે શા સારું ન આવ્યાં? મને તમારી મેાટી ભૂલ જણાય છે.’
.
સુલસાએ ઉત્તર આપ્યા. અબડ! તે પરમ કૃપાળુ પ્રભુ! જીવનમૂર્તિ સદ્ગુરુ! તેમનું આગમન અહીં થાય તે મારાં મેરેામમાં આંનદ છવાઈ રહેવા જોઇએ.. મારાં દરેક રેશમ તેમના આગમનથી ખડાં થવાં જોઈએ. તે પવિત્ર આત્માના આ આત્મા સાથે એટલે નિકટ સબંધ છે–એવી પવિત્ર શુદ્ધતાના સંબંધ છે કે તેમનું આગમન થતાં આ મન આનંદમાં ગરકાવ થઇ જાય છે. આ માંહીલું મને કાંઇપણુ થયું ન હતું, તેથીજ હું જાણી શકી હતી કે તે શુધ્ધ પવિત્રાત્મા નથી જેને લઈને મારું જરાપણ આકર્ષણ તે તરફ થયું ન હતું. વળી તમને. ખબર હશે કે ભગવાન મહાવીરદેવ આજ કાલ ચપાનગરી તરફ વિચરે છે. જે અહીંથી વિશેષ દૂર છે. તેમ ખીને તીર્થંકર આ કાળે અત્યારે કોઈ વિદ્યમાન્ નથી, તેા તે તીર્થંકર છે એમ હું શા ઉપરથી માનું? ખરેખર! મને તા કોઈ ઢાંગી-કપટી હાય તેમ જણાય છે. આ કારણથી હું તેમનાં દર્શન કે ધમ શ્રવણુ નિમિત્તે ગઈ ન હતી. ’
અખડે જવાખ આપ્યા. સુલસા ! ભલે તે તીર્થંકર ન હાય પણ તેથી ધર્મોની શાણા તે વધે છે. આમ કરવાથી ધમાં વધારે થાય છે.'
"
'
સુલસાએ ઉત્તર આપ્યા અંખડ! અખડ! આમાં તમારી
