________________
શરીરની વિશ્રામણું કરવી. ત્યાગમાર્ગમાં રહેલા સમ્યગદષ્ટિ જીવોએ, જ્ઞાન ધ્યાનમાં લીન થયેલા મહાત્મા પૂજ્ય, ગુરુવર્ગને આહાર, પાણી આદિ લાવી આપવા રૂપ ભક્તિ કરવી. તપસ્વી ગ્લાન, વૃદ્ધ, જ્ઞાન ભણનાર આદિ સાધુઓએ આહારાદિકથી ભક્તિ કરવી, શરીરથી તેમની વિશ્રામણારૂપ સેવા કરવી. બહુ અને સુબાહુ સાધુઓએ પાંચ મુનિને આહારાદિ લાવી આપી તેમના જ્ઞાન ધ્યાનમાં અનેકવાર મદદ આપી હતી. બીજા સાધુએ–બાળસાધુ, ગ્લાન (માંદા) વૃધ્ધ, તપસ્વી, જ્ઞાની, ધ્યાની આદિ સાધુઓની વિશ્રામણ કરી હતી. આ સેવા ભક્તિથી સમ્યગદષ્ટિ નિર્મળ કરવા સાથે શુભ ભાગ્ય કમ ઉપાર્જન કર્યું. 'જેના ફળરૂપે તે બન્ને સાધુઓ બાહુબળી અને ભરતપણે ઉત્પન્ન થયા. બાહુબળીએ બાહુબળથી કરેલી સેવાના પ્રમાણમાં મહાન બાહુબળ ઉત્પન્ન કર્યું અને ભરતરાજાએ આહારાદિ ભેગ્ય વસ્તુની ભક્તિદ્વારા ભેગકર્મ પ્રાપ્ત કર્યું. જેના બળથી છખંડના રાજ્યવૈભવવાળે ચકવતિ રાજા થયે.
ભેગકર્મ આટલું પ્રબળ છતાં બાહુબળમાં બાહુબળથી ભરતરાજા હારી ગયે. આ ભક્તિમાં જ કોઈ એવાં ઉત્તમ બીજ રહેલાં છે કે, તે ભક્તિ કરનાર ગુણાનુરાગી જીવ પિતાની ભૂમિકામાંથી પતિત થતું નથી અને અવસરે ભેગમ પૂર્ણ થતાં આત્માના શુધ્ધ માર્ગમાં દાખલ થઈ જાય છે. તપ, જ્ઞાન, ક્રિયા ઈત્યાદિમાં પતિત થવાના પ્રસંગે ઘણું બને છે. તપનું અજીર્ણ ક્રોધ છે. જ્ઞાનનું અજીર્ણ અભિમાન છે. ક્રિયાનું અજીર્ણ અન્યને તિરસ્કાર, નિંદા અને દંભ છે. છતાં ભક્તિનું અજીર્ણ થતું નથી. અજીર્ણ થાય ક્યાંથી? દાસભાવથી ભક્તિની શરૂઆત થાય છે, એટલે તેમાં પડવાનું સ્થાન જ નથી. ભક્તિમાં સર્વને ઉંચ સ્થિતિમાં રહેલા દેખવા, સર્વની સેવા કરવી, અન્યના ગુણ
