________________
(॰૬ )
દેહથી લઈ અન્ય જડ સવ વસ્તુ તેમાંથી એક મમત્વને ખેંચી લેવા તેજ ખરા ત્યાગ છે. તે ત્યાગ એજ તેનુ ખરૂં જીવન છે. અભિમાન રહિત તેમની પ્રવૃત્તિ હાય છે. પ્રારબ્ધયાગે સુખ દુઃખ આવી મળે તેમાં હ, શાક-કે રાગ દ્વેષ વિના અનુભવ કરી લેવાના હાય છે. પેાતે આત્મજાગૃતિમાં જાગૃત થવું, અને ખીજાઓને જાગૃત કરવા એ જેમના અહેાનિશના વ્યાપાર હાય છે. પ્રારબ્ધ પ્રમાણે દેહની પ્રવૃતિ હૈાય છે. તે પણ આત્મજાગૃતિ પૂર્વક અને અભિમાન રહિત હાય છે.
આ મહાન ગુરૂએને સાધુઓને વિનય કરવા. હૃદયથી પુણ` પ્રેમ રાખવા, તેમનું બહુમાન કરવું, ગુણુની સ્તુતિ કરવી, સવ પ્રકારે આશાતનાને ત્યાગ કરવા, સાધુઓની ભૂમિકા અનુસાર આંહી વિનય કરવા. સાધુઓના સરખી ભૂમિકાવાળા પણ વિશુદ્ધિ, જાગૃતિ અને જ્ઞાન-દશામાં તેનાથી વિશેષ આગળ વધેલા ઉપાધ્યાયજી તથા આચાય શ્રીજી તેમને વિનય કરવેા.
ઉપાધ્યાયજી શિષ્યાને સત્યના મૂળ મુદ્દા
સમજાવે છે, ત્યારે આચાય શ્રીં તે સત્ય માના રહસ્યા સાથે સ્પષ્ટ અર્થ સમજાવે છે. પેાતાની અપ્રતિમ મુધ્ધિપ્રભાથી અને ચેાગ્ય જીવાને આત્માને વિશુધ્ધ માગ અતાવી પોતે નિર્મળ થાય છે, અને ખીજાઓને પણ નિળ થવામાં નિમિત્તભૂત થાય છે.
ધવિનય.
ધમ દશ પ્રકારે છે–ક્ષમા, નમ્રતા, સરલતા, સતાષ, તપ, સંયમ, સત્ય, શૌચ, અકિંચન અને બ્રહ્મચર્ય આ દૃશ પ્રકારના ધર્મ છે.
આત્માના વિશુધ્ધ સ્વભાવ તે આત્મધમ છે. તેમાં પ્રવેશ
