________________
( ૧૨૩), યથાયોગ્ય પિતાના નિયમિત વ્યવહારિક કે ધાર્મિક કાર્ય બની શકે તેમ તપશ્ચર્યા કરવી.
સમ્યગદષ્ટિ એ પિતાની આર્થીક સ્થીતિના પ્રમાણમાં દાન આપતા રહેવું. ત્યાગ એ આત્મવિશુદ્ધિ માટે ઘણે જ ઉપયોગી ઉપાય છે. તેમ ગૃહસ્થાશ્રમનો ધર્મ પણ એ છે કે, પિતાના દ્વાર આગળ આવીને કેઈએ અનાજની જનની યાચના કરી તો તેને નિરાશ કાઢવો નહિ. પણ આપી સંતોષ પમાડીને જવા દે. જેને જે જાતની એગ્ય જરૂરીયાત હોય તેને તે ચગ્ય જરૂરીયાત બનતા પ્રયત્ન પુરી પાડવી એટલે વસ્ત્ર, પાત્ર, અનાજ, પાણી, દવા વિગેરે આપવાં. ત્યાગી અનાથ, નિરાધાર, અપંગ, અધ, વૃદ્ધ, રોગી, અશક્ત, આફ- તમાં સપડાયેલા-ઈત્યાદિ દાન લેવાના અધિકારી છે ભક્તિ અને
અનુકંપા. આ બે ભાવે પાત્ર વિશેષને અનુસરીને દાન આપ વામાં પ્રધાનતા ભગવે છે.
બીજા પણ નિરાધાર, દુઃખી ને યોગ્ય માર્ગે ચડાવી આપવા-જંદગીની જરૂરીયાતે, કઈ હુન્નર ઉદ્યોગો કરી પિતાની મેળે મેળવી શકે તેવી સગવડ કરી આપવારૂપ પરેપકાર કરે. દુઃખીઓને દિલાસો આપ નાહિમ્મત થયેલાઓને હિમ્મત આપવી. નિરાધારેને આધાર આપે રોગીઓની માવજત કરવી. સલાહ માગનારો એને સારી સલાહ આપવી, કલેશીઓના કેલેશે દૂર કરી આપી યોગ્ય રીતે વર્તન કરવાની સાચી સલાહ આપવી. આડોશીપાડોશી, સગાંસંબંધી નાતિલાએ, સ્વધર્મ બંધુઓ, સ્વદેશવાસીઓ મનુષ્યજાત. અને છેવટે જનાવર આદિ તમામ છે, તેમને તનથી, મનથી, વચનથી, ધનથી કોઈ પણ રીતે પિતાની શક્તિ ને છુપાવતાં યથાયોગ્ય કીમતિ મદદ આપવી.
