________________
(
૬૩ )
તેનાં અવાંતરસામાન્યેા, એમ કરતાં કરતાં છેવટે દરેક જીવા જુદા જુદા છે. અનંત જીવા છે તેવા તદ્ન વિશેષ ઉપર અવાય છે. તેને ક્રમ આ પ્રમાણે છે.
શુદ્ધ જીવોમાં ભેદ નથી. અશુદ્ધ જીવોમાં દેહધારી જીવો ગણાય છે, તેના ઇંદ્રિયાની અપેક્ષાએ જુદા જુદા પેઢા સામાન્ય ભેદો થાય છે. જેમકે પાંચ ઇંદ્રિયવાળા, ચાર ઇંદ્રિયવાળા, ત્રણ ઇંદ્રિયવાળા, એ ઇંદ્રિયવાળા, અને એક ઇંદ્રિયવાળા જીવો.
::
આ પાંચ ઇંદ્રિય આદિવાળા પેટાસામાન્યમાંથી પાછા જુદાં જુદા ભેદા થાય છે. જેમકે દેવ, મનુષ્ય, તિય ચ અને નારકી. આ દેવ વિભાગના સામાન્યમાંથી ભુવનપતિ, જંતર, જ્યાતિષ, માની આવા પેટાસામાન્ય વિશેષ ભેદા થાય છે. આ પેટાસામાન્ય વિશેષમાંથી પાછા જુદી જુદી જાતિની અપેક્ષાએ ભેદ પડતાં, વિશેષ વિશેષ ભેદો કરતાં છેવટે દરેક દેવ જુદો જુદો ગણીએ ત્યારે દેવનું છેવટનુ વિશેષ આવે છે.
આવીજ રીતે મનુષ્યજાતિ તેની પેટા જાતિ, તેની પેટા જાતિ એમ વિશેષ કરતાં છેવટના વ્યક્તિગત વિશેષ ઉપર આવવું થાય છે.
આવાજ રીતે તિયચ અને નારકીના ભેદા થાય છે. છેવટે દરેક વ્યક્તિગત વિશેષ સુધી પહાંચાય છે.
આજ પ્રમાણે ચાર ઇંદ્રિયવાળા, ત્રણ ઈંદ્રિયવાળા, એ ઈંદ્રિયવાળાના ભેદો સમજવા. એક ઈંદ્રિયવાળા જીવાના પૃથ્વીસંબંધી, પાણી સંબંધી, અગ્નિસંબંધી, વાયુસ’અધી અને વનસ્પતિ સંબંધિ જાતિઓ, પેટા જાતિએ, અને સામાન્યનું વિશેષ કરતાં કરતાં છેવટે એક એક વ્યક્તિ ઉપર અવાય છે.
