________________
[16]
वा मूलाणि वा तया पत्ता पुप्फा फला बीया हरिया उदगं वा संनिहियं अगणिं वा संनिखित्तं से आइक्खह जाव दूइ. ज्जिज्जा ॥ से भिक्खू वा० गामा० दूइज्जमाणे अंतरा से पाडि० उवा०, ते णं पाडि० एवं आउ० स० अवियाई इत्तो पडिवहे पासह जवसाणि वा जाव से णं वा विरूवरूवं संनिविटुं से आइक्खह जाव दूइज्जिज्जा॥से भिक्खू वा० गामा० दूइज्जमाणे अंतरा पा० जाव आउ० स० केवइए इत्तो गामे वा जाव रायहाणिं वा से आइक्खह जाव दुइज्जिज्जा ॥ से भिक्खू वा २ गामाणुगामं दूइज्जेज्जा, अंतरा से पाडिपहिया आउसंतो समणा ! केवइए इत्तो गामस्स नगरस्स वा जाव रायहाणीए वा मग्गे से आइक्खह, तहेव जाव दूइ ज्जिज्जा ।। (सू० १२९)
તે સાધુને માર્ગમાં જતાં કે મુસાફર પૂછે કે, હે સાધુ! તમે રસ્તામાં આવતાં કે ઈ માણસ જોયા ? બળધ ભેંસ પશુ પંખી સરીસૃપ જલચર જે કંઈ દેખ્યું હોય તે કહો, અથવા બતાવા, તે તે સમયે સાધુએ કંઈ પણ બોલવું નહિ, તેમ બતાવવું નહિ, તેની તે વાત સાધુએ કબુલ રાખવી નહિ, મૌન રહેવું, અથવા જાણતા હોય. તે પણ નથી જાણતો એમ કહેવું, તેજ પ્રમાણે સમાધિથી વિહાર કરે, તેજ પ્ર. માણે સાધુને માર્ગમાં પૂછે, કે જળમાં થનારાં કંદ મૂળ છાલ પાંદડાં ફૂલ ફળ બીજ હરિત (ભાજી) પાણી અથવા સ્થાપેલી અગ્નિ હોય તે બતાવે, તે સમયે પણ મન રહેવું, જાણવા • १३
