________________
દેદા શાહ હવે કમંડળમાં જે પાણી છે તેની ધાર નળિયામાંના ઢળિયા પર કર.”
દેદા શેઠે એમ જ કર્યું. થોડી વાર પાણી બળવાન છમકારો થયો. ત્યાર પછી થોડીવાર રાહ જોઈને સિદ્ધ નાગાર્જુને કહ્યું:
બસ દેદા, હવે સેનાને ઢાળિયો લઈ લે. આવતી કાલથી ત્રણ દિવસ પર્યત તારે રેજ આ રીતે સોનું બનાવવાનું છે. તને સઘળું યાદ તે રહી ગયું છે ને ?”
હા મહામન...'
તે કાલે વહેલી સવારે તું એકલો દિવ્ય વનસ્પતિઓ લેવા ઉપડી જજે. હું સાથે આવીશ પણ તને કશું કહીશ નહિ, તારી મેળે જ તારે ઔષધિની પરીક્ષા કરવાની છે.”
આમ તે મને આ ક્રિયા યાદ રહી ગઈ છે. ત્રણેય દિવ્ય વનસ્પતિઓ પણ હૈયામાં કોતરાઈ ગઈ છે. સુવર્ણના નિર્માણ માટેનાં સઘળાં સાધને પણ મનમાં ધારી લીધાં છે...છતાં આપ મારી કોઈ ભૂલ થાય તે સૂચને કરજે.”
જરૂર. હવે આ બધું યથાસ્થાને મૂકી દે...હું કુટિરમાં જાઉં છું.”
ભલે... હું પણ હમણાં આવું છું. મારા મનનું એક આશ્ચર્ય મનને ભારે મૂંઝવી રહ્યું છે.'
તારી જે કાંઈ શંકાઓ હશે તેને હું શાંત કરીશ...આ તે એક મહાવિજ્ઞાન છે. એથી આશ્ચર્ય થાય તે સ્વાભાવિક છે.” કહી સિદ્ધ નાગાર્જુન કુટિરમાં ગયા.
દેદ શાહે ત્યાં પડેલાં પથ્થરનાં સાધને વગેરે યથાસ્થાને મૂકી દીધાં. ત્યારપછી સુવર્ણને ઢાળિયે, તુંબડી વગેરે લઈને કુટિરમાં ગયો.
સિદ્ધ નાગાર્જુન પિતાના આસન પર બેઠા હતા. દેદા શાહે આવી નમન કરી, સોનાને ઢાળિયા તેમની સામે મૂક્યો. સિધે પ્રસન સ્વરે કહ્યું : “બેસ...કહે તને કઈ વાતનું આશ્ચર્ય થાય છે ?”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
