________________
કવિ સમેલન !
૧૬૧
નીલવરણ પોતાના મિત્ર સાથે કંઈક વહેલા આવેલા હૈાવાથી આગલી હરેાળમાં આરામથી બેસી ગયા હતા.
વયેાવૃદ્ધ સંગીતાચાયે દેવી સરસ્વતીની આરાધના કરીને મહાકવિઓને ટ્રકો પરિચય આપ્યા અને વિ સંમેલનના પ્રાર્ લ કર્યાં. સૌ પ્રથમ નાગિનીનાં ભવનની દાસીએએ આવીને ભગવાન શકરની પ્રાથના કરી, કલ્યાણ રાગમાં.
ત્યાર પછી એ બાલિકાઓએ એ ટોપલામાંથી ફૂલેાની માળા કાઢવા માંડી અને નાગિનીએ ઉભા થઈ સંગીતાચાય, અંતે મહાકવિએ અને અન્ય સવ કવિએને આરાપી.
નાગિની જેવી રૂપરાણીના હાથે માળા પહેરાવવાનું ભાગ્ય સાંપડે તે પણ એક પ્રકારનું સૌભાગ્ય ગણાતું.
અને સભાપતિજીએ પ્રથમ નામ ઉચ્ચાર્યું. નાંદુરીના નવજવાન કવિ મણિભદ્ર ભટનું
મણિભદ્ર ઊભા થઈ સહુ કવિને નમન કરીને પ્રેક્ષકાને નમન કર્યાં. ત્યાર પછી બુલંદ સ્વરે તેમણે ‘આયેાગ્રીષમ સમાજ' એ નામનુ સ્વરચિત કાવ્ય સંભળાવ્યુ. કાવ્યમાં ગીષ્મ ઋતુના વર્ણન સાથે વિરહિણી નારીની કહી ન શકાય એવી ગેપનીય વેદના દર્શાવી હતી. ગીત પૂરું થયું ત્યારે સહુએ હ્રનાદ વડે કવિને લડાવ્યેા.
ત્યાર પછી શિવદત્તજી નામના એક ચારણ કવિ ઊભા થયા. શિવદત્તને ઊભા થયેલા જોતાં જ સહુએ ધ્વનિ કર્યાં. કારણ કે કવિવર શિવદત્તજી સમગ્ર માલવ પ્રદેશનાં લેાકલાડિલા કવિ ગણાતા હતા. તેઓ કોઈપણ રસને સાક્ષાત્કાર પોતાના કાવ્યમાં દર્શાવી શકતા હતા. તેઓએ સહુને નમન કરી એક વીરરસ પ્રધાન કવિતા લલકારી. આ કવિતા તેઓએ આજ સવારે જ બનાવી હતી અને તેમાં પાંડવ કૌરવના યુદ્ઘના એક પ્રસંગ ઉડાવ્યેા હતેા.
બધા પ્રેક્ષકો આ વીર કાવ્ય સાંભળીને ભારે રંગમાં આવી દે. ૧૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
