________________
પેથડના પ્રશ્ન...
૩૧૮
દિવસે ગણતાં મહિના જાય અને મહિના ગણતાં વરસ વીતે. ઝાંઝણકુમાર પાંચ વરસના થયા.
દેદા શાહે પૌત્રને વિદ્યાગુરૂની પાઠશાળામાં મહાત્સત્ર પૂ'ક ભણવા બેસાડયો. નિશાળ ગરણાનાં આ પ્રસંગે દેદા શાહે અન્ન, વસ્ત્ર, વાસણા વગેરેનું ગરીએામાં સારી રીતે દાન કર્યુ. નેાકારી જમાડી.
દેદા શાહને સાધિમ કાને, ગરીમેને અને મધ્યમ વર્ગના માન. વીઓને જમાડીને તૃપ્તિ કરવાના સારેય એવા રસ હતા. નાના મેટા પ્રસંગનુ નિમિત્ત આવે એટલે તે સૌથી પ્રથમ ભાજનને પ્રશ્નધ કરવા તૈયાર થઈ જતા. તે પ્રમાણિકપણે માનતા હતા કે, કોઈપણુ પ્રકારની નામના કીતિ કે, સ્વા` સાધ્યા વગર દાન આપવુ એ જ ઉત્તમ છે અને અન્ન ભાજનની વ્યવસ્થા કરવી તે સ માટે ઉત્તમ છે.
ઝાંઝણના અભ્યાસ શરૂ થઈ ગયે અને ત્રણેક વર્ષોમાં તે વિદ્યાગુરૂએ કહ્યું પણ ખરું : ‘ દેદા શાહ, આપના પૌત્ર ધારણાશક્તિ અને બુદ્ધિમાં તેજસ્વી છે.’
*
દેદા શાહે આછા હાસ્ય સહિત કહ્યુ: પંડિતજી, એ બધા આપની શક્તિના પ્રભાવ છે. પેથડ પણ આપના પિતાશ્રી પાસે જ તૈયાર થયા હતા. અમે તેા ભણતરના ટૂંકા અથ' એટલે જ કરીએ કે ભણનારના ઘડતરમાં સત્ય, ધમ, પ્રમાણિકતા અને દયાભાવના ગુણી સીંચવા જોઈએ અને સાદાઈ, સદાચાર અને સંસ્કાર વિકસવા જોઈએ
· આપની વાત સાચી છે. ભણતરનેા હેતુ એવા ટકી રહે તેા લેાકજીવન સમૃદ્ધ અને સુખી રહે.' વિદ્યાગુરુએ કહ્યું.
ઝાંઝણ દસ વષ ના થયેા ત્યારે દેા શાહે સમગ્ર પરિવાર સાથે જીરાવલા, પાર્શ્વનાથ અને આણુજીની યાત્રાએ નાના એવા સંઘ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
