________________
હાય...!
૧૯૧
"
રાજાએ કહ્યું : કવિ હંમેશાં મસ્ત હોય છે, મનના માલિક હાય છે. કવિ કેવળ કાળ સર્જક નથી હતા. જનતાને માર્ગદર્શીક હાય છે, સંસ્કૃતિ, સદાયાર અને ભાવનાને રક્ષક પણ હેાય છે. મંત્રી મહેાય એમાં આશ્રય' પામવાનુ` શુ` છે? હું સમજી' છુ` કે દેદા શાહ પ્રત્યે મેં એક રાજાને છાજે એવું વલણ નહોતુ દાખવ્યુ. એટલે કવિએ કરેલી મારી નિંદામાં મને કોઈ પ્રકારનું દુઃખ નહિ થાય.’
રાજાના આવા વિચારા જોઇને મંત્રીના હૈયે ધરપત થઈ અને તે નમન કરીને વિદાય થયેા.
રાત્રિના પ્રારંભ થતાં જ મહારાજાના વિશાળ એટક ખ’ડમાં આસને વગેરે ગાઠવાઈ ગયા. રાજાના મનમાં નાગિનીને ખેલાવવાનુ મન થયું હતું પણ તરત તેણે મનને વાળ્યું. પ્રથમ યૌવનને વિલાસ પુનઃ ચમકે તે ? માંડ ગૃહ જીવન થાળે પડયુ હતું. અને પુન: વિસ ંવાદ ઊભા થાય તો ? લોકનજરે જાગેલી ચારિત્ર્યહીનતા માંડ માંડ સમાઈ ગઈ છે અને લેાકેાના પ્રેમ જાગૃત થયેા છે. મારા આવા શાંત જીવન વચ્ચે શા માટે અકારણ ચિનગારી મૂકવી જોઈએ ?’ આવા પ્રશ્નો હૈયામાં જાગતાં જ નગિનીદેવીને જાગેલુ` મન રાજાએ પાછું વાળ્યુ..
લાવવાનુ
અને રાત્રિને પ્રથમ પ્રહર પુરા થાય તે પહેલાં જ મંત્રી, જૈન સંઘના આગેવાને, મહાજનના શેઠિયાઓ વગેરે આવવા માંડયા. કવિ રસિક ભાટને લેવા ગયેલા રથ પણ કવિને લઈને આવી પહોંચ્યા. મહામ`ત્રીએ કવિનુ સ્વાગત કર્યુ અને આદરપૂર્વક તેમને ખાસ આસન પર મેસાડવા.
રાજપિરવારની કેટલીક સ્ત્રીએ, કેટલીક દાસી અને એ રાણીએ આવી પહોંચ્યા. સહુ વિનયપૂર્વક એક તરફ ગેઠવાઈ ગયાં.
ત્યાં તે આઠ દસ સેવકા અને પરિચારિકાઓએ ચંદનયુક્ત ગ્રીષ્મ પાનકનાં પાત્રા વડે સર્વાંનું સ્વાગત કરવાનું શરૂ કર્યુ. મહારાજા પોતાના નાના પુત્ર સાથે બેઠક ખંડમાં દાખલ થયા .
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
