________________
૨૯૧
શ્રીફળ વધાવ્યું !
હું નાંદુરી નગરીથી આવું છું. સોના ચાંદીના વેપારી શેઠ સ્વરૂપચંદને હું મુનીમ છું. ખાસ આપને મળવા માટે જ આવ્યો છું.'
ધન ભાગ્ય: પણ આપને સામાન...” “મારા એક માસી અહીં રહે છે. તેમને ત્યાં ઉતર્યો છું.'
શેઠે હસતાં હસતાં કહ્યું : “મારા કામે આવે ને બીજે ઉતરે તે શું સારું ગણાય ?'
શેઠજી, માસીબાને દુઃખ ન થાય એ દૃષ્ટિએ ત્યાં ઉતર્યો છું.'
ભલે પણ અત્યારે રોટલા મારી સાથે લેવાનાં છે. તમારા માસીના ઘેર મારે માણસ કહી આવે છે.” કહી દેદ શાહે એક વાણોતરને બેલાવ્યો.
મુનીમ તો નાના કરતો રહ્યો અને દેદા શાહે રહેણાંક ક્યાં આવ્યું તે જાણીને વાણોતરને રવાના કર્યો. ત્યાર પછી તેમણે સ્વરૂપચંદ શેઠના મુનીમ સામે જોઈને કહ્યું : “ અહીં મારી પાસે ગાદી પર બેસો અને જે આજ્ઞા હેય તે જાણે .”
મુનમે કહ્યું : “આપની સામે જ ઠીક પડશે.”
“ એમ ન શોભે.... વરૂપચંદ શેઠ ને હું બાળપણમાં સાથે રમેલાં છીએ. શેઠજી અને તેમને પરિવાર કુશળ છે ને ? '
હા શેઠજી, તેઓએ મારી સાથે એક પત્ર મોકલ્યો છે અને કેટલીક વિગતે જણાવી છે...પરંતુ આ વાત હું આપને ઘેર આવીને જણાવીશ.” કહી મુનીમ ઊભો થયો અને સંકેચ સહિત શેઠની ગાદીના ખૂણા પર બેસી ગયો.
એવી શી વાત છે? હું તે છેડા દિવસ પહેલાં જ નાંદુરી આવ્યો હતો અને પાંચ દિવસ રોકાયો હતો.”
મારા શેઠ આપને મળવા માટે આવેલા પણ આપ તે જ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
