________________
સાધ્વીશ્રી નિર્મલાશ્રીજી
૩૦૭
પેથડે જોયુ. દેવ રમણી જેવી પત્ની શરમ અને સ કાચનાં ખાજા તળે જાણે ચગદાઈ રહી છે. પ ક પાસે જ એક ત્રિપદી પર ફૂલનાં મે હાર વડે શેાલતા ચાંદીના થાળ પડ્યો હતા અને તેના પર એક ભીનું વસ્ત્ર ઢાંકેલું હતું.. દીપમાલિકામાં પાંચ દીવા પ્રકાશ વેરી રહ્યા હતા. બહારના ઝરૂખા ખુલ્લા રાખેલા હોવાથી પવનની લહેરખીઓ આવી રહી હતી. પેથડે ઘડીભર ધૂ'ઘટમાં મુખ છૂપાવીને ખેડેલી પ્રથમણિ સામે જોયું. જાણે આછા વાદળ આડે છુપાયેલા ચદ્ર !
પેથડે દ્વારની સાંકળ ચડાવી દીધી અને ત્યાર પછી તે થાળમાં પડેલી પુષ્પમાળા પાસે ગયેા. તેમાંથી એક માળા બે હાથે લઈને પત્ની તરફ વળ્યા. ગાદી પર બેઠેલી પ્રથમણુ તરત ઊભી થઈ ગઈ. ને સ્વામીના ચરણમાં નમવા જાય તે પહેલાં જ પેથડે ફૂલની માળા તેના કંઠમાં આરેાપતાં કહ્યું : · પ્રિયે, આજ તું લક્ષ્મીરૂપે મારા હૃદયમાં આવી છે. તારા આદર અને સ્નેહપૂર્વક સત્કાર કરતાં હું ધન્ય નુ છું.'
.
પ્રાણેશ,
પ્રથમણિ સ્વામીના ચરણમાં ઢળી પડતાં ખેલી : આપ સમા ભવ્ય પુરુષને સથવારા પામીને આજ હું સૈાભાગ્યશાલિની બનું છું. નારીનું સાચું સૌભાગ્ય એના સમપ*ણુ ભાવમાં રહેલુ છે. મારી તમામ આશાઓ, ભાવનાએ, અને ઉમંગા સાથે હું જીવનભર માટે આપને સમર્પિત બનું છું.'
પેથડે પત્નીને ખ'ને હાથ વડે ઊભી કરી...તેને ઘૂંઘટ દૂર થઈ ગયા હતા અને તેનુ ચંદ્રવદન યૌવનશ્રીનાં તેજથી ઝળહળી રહ્યું હતુ.
પેથડે પત્નીને હૈયા સરસી ભીસી અને તેના વદન પર ઉપરાછાપરી પાંચ છ સુખન ચાંપી દીધાં.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
