________________
કેદ શાહ વાત શિલ્પશાસ્ત્રીએ કરી હતી. આપણું ઘણા સર્વોત્કૃષ્ટ તીર્થમંદિરેમાં કેસર વપરાયેલા ઘણા કિસ્સા શિલ્પશાસ્ત્રીએ મને કહ્યા હતા. આમ તે ઉપાશ્રય જ્ઞાન અને સાધનાનું મંદિર જ છે ને ?” આડે પડખે પડ્યા દેદા શાહે કહ્યું.
ઘણું ઉત્તમ કહેવાય. પદયના કારણે ગુરુદેવ મળ્યા. પૈસાને તોટો નથી પડતો. આપણે અંગત ઉપયોગમાં કશું વાપરતા નથી, પછી પુણ્યકાર્યમાં શા માટે લોભ રાખવો? પણ...”
શું ?'
અષાઢ સુદ બીજના દિવસે તો હું મુરત વખતે આવી નહિ શકું.”
“મને પણ એ વાતનું દુઃખ થાય છે પણ બીજો ઉપાય નથી. પરંતુ મેં તને મારે સંકલ્પ તે જણાવ્યો જ છે. આપણે બંને બાળકને લઈને જશું ત્યારે ઉપાશ્રય ખીલી ઊઠ હશે. આ વખતે હું ઉપાશ્રયનું માનચિત્ર વગેરે સાથે લેતે આવીશ.”
આપ કયે દિવસે જવાના છે ?” ચાર પાંચ દિવસ પછી.' પાછા કયારે આવશે ?”
અષાઢ સુદ બીજનું પતાવીને ચાર પાંચ દિ' રેકાઈશ એટલે વિસેક દિવસ તે થઈ જશે.”
તે પછી અષાઢી બીજના દિવસે નોકારશી જમાડજે ને..” વિમલશ્રીએ કહ્યું.
તે ઠીક યાદ કર્યું... નેકારી જમાડીશ મુરતની અને પાછી તું આવીશ ત્યારે...” દેદા શાહે કહ્યું.
બીજે દિવસે અધમણ અધમણ મીઠાઈના ચાર કરંડીયા દેદા શાહે સાર્થવાહના પડાવે મોકલ્યા. જતાં પહેલાં કૃષ્ણવલ્લભ મળવા આવ્યો અને ખૂબ આગ્રા કરીને વિમલ માટે એક પાટણનું પટોળું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
