________________
હૈદ્રા શાહ
થડીવાર વ્યવસ્થા અંગેની સામાન્ય વાતા કર્યાં પછી મુનીમજી પોતાના ખડ તરફ ગયા.
૧૯૬
નાગિની પણ પ્રવાસના શ્રમથી શ્રમિત થઈ હતી. એટલે તે પણ પોતાની પ્રિય સખી સમાન મુખ્ય પરિચારિકા. ૐ નમણી સાથે ઉપરની ભૂમિપર શયનગૃહમાં ગઈ.
પરગામને આભાસ ન થાય
ઝરૂખાનું દ્વાર ખાલીને નાગિની દેવીએ બહાર નજર કરી. વર્ષી રહી ગઈ હતી. પણ વાદળદળની ઉમટ ભારે હતી. એમ લાગતું હતું કે રાતે વરસાદ તાંડવ નૃત્ય કરશે. ધરતી રૂપી પ્રિયાને મળવા આવી રહેલ મેઘરાજ રૂપી પ્રિયતમની મિલન ઝંખના કેવી તીત્ર અને ઉન્માજનક છે તે દસ્ય નાગિનીની ૫નામાં રમવા માંડ્યુ. જાણે યૌવનના પ્રથમ વેગ જાણે જીવનને પ્રથમ પણ ધરતીનું રૂપ કેવું હશે ? આહ, નારી પોતાના મનેાભાવ ભાગ્યે જ બહાર પડવા દેતા હૈાય છે. ધરતીને ઉલ્લાસ મેઘ જેવે સ્પષ્ટ નહોતા. નારી કેટલી ધીર, ગંભીર અને પચાવનારી છે. તે સત્ય નાગિનીના નેત્રો સામે સ્પષ્ટ થતુ હતુ. તે આકાશ સામે સ્થિર નજરે નિહાળી રહી.
ઉલ્લાસ !
વ્યવસ્થા ઘણી સુંદર થઈ હતી.
એટલી કાળજી મુનીમજીએ જાળવી હતી.
કુંદનણુિએ નાગિની દેવીના પક્ષગ પરની ચાદર સરખી કરીને પાંગથે એક રેશમી ચાદર મૂકી. ત્યાર પછી નીચે પોતાની પથારોને સરખી કરીને કહ્યું: ‘ દેવી...’
ક્રમ ? '
મધરાતના સમય થઈ ગયા છે. હવે આપ આરામ કરે... · હા. પણ આરામ કરતાં યે પરમ શાંતિ અષાઢની વીજળીએ અને વાયુની લહેર વેરી રહી છે. આવુ'દસ્ય તે કદી જોયુ છે?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
