________________
હૈદા શાહ
માસખાના ભત્રીજો વિદાય થયા. દેદા શાહે આસરીમાં જઈ જમણા હાથના પહેલા એરડા ખખડાવ્યા, ત્યાં જ વિમલશ્રીને મધુર સ્વર આવ્યા. ‘ ઉદ્યાડુ' છુ. ભાભી, રાજ વહેલાં જાગી જાઓ છે ?’ દેદા શાહ મનમાં આછું હસ્યા.
મેાસૂઝ એવા પ્રકાશ થઈ ગયા હતા. વિમલશ્રીએ ઓરડાનું બારણું ખેલ્યું. જોતાં જ તે ચમકી. માલી : · આપ ?'
૭૪
‘ હા...કહીને તે એરડામાં ગયા. વિમલશ્રીએ પ્રશ્ન કર્યો : પરંતુ આપને કેાઈ સંદેશે તે આયેા જ નથી ’
"
કર્યાંથી આવે! મને તેા. રાજાએ કારાગારમાં પૂરી રાખ્યા
હતા.’
"
કારાગારમાં ? ’
'
હા દેવી એ વાત હું તને વિગતથી હીરા...પણ આપણે સ્નાનપૂજન આદિથી પરવારીને તરત વિદાય થવાનુ છે
3
કેમ ? '
"
"
આ ગામ આપણા નાંદુરી નરેશતુ છે એટલે આપણે પુનઃ વિત્તિમાં પડીએ એવા સંભવ છે.’
વિમલશ્રીએ વધુ કઈ પ્રશ્ન ન કર્યાં.
દેદા શાહ શૌચ માટે જળપાત્ર લઈને વિદાય થયા.
ત્યાં તા ભાભી પણ જાગ્યાં અને વિમલશ્રી સાથે શૌય જવા ગામ બહારના સ્ત્રીઓના વાડા તરફ ગયાં.
દિવસના પ્રથમ પ્રહર પૂરા થાય તે પહેલાં જ દેન શાહ અને વિમલશ્રી સ્થાન પુજન આદિથી પરવારી ગયા. પેાતે તરત પ્રવાસે જવા માગે છે તે વાત તેમણે માસીના ભત્રીજાને જણાવી એટલે તેઓએ અહી થાડા દિવસ રાકાવાના ધણા આગ્રહ કર્યાં પરંતુ દેદા શાહે પાતા પર રાજની ખફગી છે અને અહીં રહેવાથી તમે પણ મુશ્કેલીમાં મૂકાઈ જાઓ એમ છે એટલે નાંદુરી રાજ્યની હદ છેાડવા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
