________________
દેઢા શાહ
૧૫૮
પણ સુંદર અને સરલ મળી હતી. પણ છેલ્લા બે માસથી તે સુવાવડ માટે પિયર ગઈ હતી એથી નીલવરણ બા બાપુની સેવા માટે અને દેશમાં આરામ લઈ શકાય એ ભાવનાએ અહીં આણ્યે. હતા તે જ્યારે અહીં આવતા ત્યારે નાગિની દેવીની મિજલસમાં જતા આજ તેને કવિ સંમેલનમાં પધારવા નિમંત્રણ મળ્યુ. હાવાથી તે ખુશ ખુશ થઈ ગયા હતા, કવિતાના જીવન સાથે તે ઘણું! સ્પર્શ હેાય છે, પણ વ્યવસાય સાથે નથી હોતો. તેમાંય નવજવાન હૈયાને કવિતા ન સમજાય છતાં ગલગલિયાં તો કરતી જ હોય છે, અને નાગિનીનું રૂપ યૌવન પાતે જ એક માદક કવિતા સમું હતું.
તે અવારનવાર આવતો, સે-બસે રૂપિયા વેરી જતો, પરંતુ મદિરા પાન કે કોઈ પણ પ્રકારના ખાદ્યપેય દ્રવ્યા લેતા નહેાનો. કારણ કે તે જૈન હતો અને પરિવારના પરંપરાગત સ ંસ્કાર તેને
યે મળ્યા હતા.
વહેલું વાળુ પતાવી તે પેઢીએ ગયા. પેઢીમાંથી ખસે રૂપિયા પેાતાના ખાતે લખાવીને લીધા. મુખ્ય મુીમે પૂછ્યું : ‘ નાના શેઠ, વિગત શું લખું ? ’
આમ તો કાકા, આજે કવિ સંમેલન છે ..રાતે ત્યાં જવું છે. વખતે કાઈ કવિની ભરી કવિતા ઉટ ઊભી કરે તો ભેટ રૂપે કંઈક આપી શકાય. વિગતમાં એટલું જ લખો કે કવિ સમેલનનાં ભેટ સેગાદ માટે.” નીલવરણે કહ્યું.
મુનીમે વિગતમાં તે જણાવ્યુ.
ત્યાર પછી તેને એક મિત્ર આવ્યે એટલે ધડીક વાા કરીને અને ચાકના શ્રી જિનમંદિરે દર્શાનાર્થે ગયા.
ત્યાં આરતી ઉતરવાને સુયૅગ મળી ગયે। એટલે બંને મિત્રાએ આરતિ મગલ દીવેા ઉતાર્યાં અને પછી
તે મિત્રો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
