________________
- ૭૮
દા શાહ સૈનિકે મુખ્ય ઝાંપામાંથી દાખલ થયા અને એજ વખતે રાજાને રથ આવી પહોંચ્યો.
રાજાને રથ સીધો કારાગારના મુખ્ય દ્વાર પાસે ઊભો રહી ગયો. રથમાંથી રાજા અને મંત્રી બહાર આવ્યા.
બહાર રહેતા કેટલાક નોકર, સૌનિકે વગેરે એકત્ર થઈ ગયા અને મહારાજને જયનાદ પિકારવા માંડ્યા.
બંને લુહારે પણ આવી દ્વાર પાસે ઊભા રહી ગયા હતા.
રાજા અને મહામંત્રી કારાગારના મજબૂત સળિયાવાળા વિશાળ દરવાજા પાસે પહોંચ્યા. અંદર કારાગારને મુખી અને બીજા છેડા માણસો ઊભા હતા. તેઓએ મહારાજને જયનાદ પોકાર્યો.
મહારાજાએ કારાગારના મુખી સામે જોઈને પૂછયું : “આ દ્વાર ન ખુલવાનું શું કારણ લાગે છે ?'
મહારાજ, દેખીતું કારણ તે કોઈ નથી લાગતું. આવન જાવનની આ નાની બારી પણ બંધ છે. અને આ દરવાજે પણ ખુલતા નથી.”
અંદરનાં તાળાં ?” બધાં ખોલી નાખ્યાં છે.” દેદા શાહ શું કરે છે?”
અમે એને ઘણી બૂમ મારી પણ જવાબ નથી મળતો. ગઈ રાતે સુતા પહેલાં તે આ તરફની દીવાલ પાસે બેસી ગયો હતો. તેની શમ્યા તો સામે જ છે પણ તેમાં કોઈ દેખાતું નથી’ મુખીએ કહ્યું.
મહામંત્રીએ કહ્યું : “કોટડીનો દરવાજો અંદરથી બંધ થઈ શકે છે તે છે નહિ. તમે દેદા શાહને જગાડવાનો પ્રયત્ન ફરીવાર કરાવો.'
‘મહામંત્રીશ્વર, અમે આઠ દશ વાર પ્રયત્ન કર્યો.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org