________________
સકાર...! જ એ ફળ હતું. પણ મને એ વાતનું કઈ દુઃખ નથી કે કોઈ
સ્મરણ પણ નથી. આપત્તિ, વિપત્તિ, સુખ કે વેદના આ બધું સંસારમાં રહેલાઓ માટે સહજ હોય છે. જ્ઞાની પુરુષોએ સંસારને ત્યાગ બહુ સમજી વિચારીને જ કર્યો છે. એ વાત જરાયે ખોટી નથી.”
“ આપની વાત સાચી છે.' રાજાએ કહ્યું : “આ સંસારમાં સત્તા, સમૃદ્ધિ, વૈભવ વગેરે મળવા છતાં કંઈને કંઈ વેદના ઊભી થતી જ હોય છે. આપને વ્યવસાય તે બરાબર ચાલે છે ને?”
“ હા કૃપાનાથ, મને કઈ વાતને અસંતોષ નથી.”
મેં સાંભળ્યું છે કે આપ દાનવીર છેઉદાર દિલ છે...” વચ્ચે જ બે હાથ જોડીને દેદા શાહે કહ્યું : “કૃપાનાથ, ઉદારતા કે દાનવીરપણું તે દૂર રહ્યું. હું માત્ર એટલું સમજ્યો છું કે દાન એ ત્યાગના માર્ગે જઈ શકાય એવું એક વાહન છે..અને જે આપણું નથી એને વળગી રહીને શું કરવું ? સંસારમાં અમે બે જ માણસે છીએ. પુણ્યમે અમારી જરૂરિયાત કરતાં અમને વધુ પ્રાપ્ત થયું છે. વધારાને અમારે શું કરવું ? કોઈ ને કોઈ ઉપયોગમાં આવે એ ભાવનાએ આપી દઈએ છીએ.'
વાતો નીકળે ત્યારે તેને છેડે સહજમાં આવતું નથી. એક બીજા પ્રહરના અંત સમયે સહુએ સાથે ભોજન કર્યું.
રાજા દેદા શાહના સ્વભાવથી ખૂબ જ પ્રભાવિત બન્યો અને રાણી પણ વિમલજીના સ્વભાવથી ખૂબ જ હર્ષિત બની.
- વિદાય આપતી વખતે રાજાએ એક મોતીની માળા દેદા શાહને પહેરાવી અને મહારાણીએ વિમલશ્રીને વજ નીલમનાં જડતરવાળાં વલય પહેરાવ્યાં.
રાજારાણીને નમન કરીને પતિ પત્ની વિદાય થયાં.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
