________________
૧૪૬
દેદા શાહ
એટલે ધન છલકાવા માંડયું. મહારાજ, નવાઈની વાત તે ઈ છે કે બેય માણસ સાવ સાદા ને સદાચારી છે...ગરીબ જેવાં સાદાં વસ્ત્રો પહેરે છે ને ગળામાં એક પાતળી કંઠી સિવાય દેહ પર કોઈ અલંકાર નથી.” એક જૈન મંત્રીએ કહ્યું.
રાજાએ મુખ્યમંત્રી સામે જોઈને કહ્યું : “મહામંત્રી, આવાં ર વડે જ પૃથ્વી શોભે છે. પિતાની પાસે અઢળક ધન હોય છતાં વૈભવ વિલાસમાં એને ઉપયોગ ન કરવો તે કંઈ નાની સૂની વાત નથી. દેદા શાહ ક્યાં ઉતર્યા છે ?”
મહામંત્રીએ કહ્યું: “કૃપાનાથ, એની સાદાઈને સીધે દાખલ. આવીને ઉતર્યા વાણિયાની ધર્મશાળામાં અને જ્યારે તેની ભાવનાની ખબર પડી ત્યારે નગરશેઠ તેમને પિતાના ભવનમાં લઈ આવ્યા.”
દેદા શાહની વિગત સાંભળીને રાજા ઘણે જ આનંદિત થયો હતો. તેમણે મહામંત્રીને કહ્યું : “મહામંત્રી, આવતી કાલે દેદા શાહને નિમંત્રણ આપી દેજે. સંધ્યા પછી રાજભવનમાં નગર શેઠ સાથે પધારે, આવા પુણ્યવંત માનવીનાં પગલાં પડે તો પાપના અંધારા અળગાં થાય. દેદા શાહને પોષાક આપવો છે એટલે તેની પણ વ્યવસ્થા કરી રાખજે. શ્રી સંઘ તરફથી રાજભવનમાં પિરસાણ આવ્યું હતું. શું રસોઈ બનાવી હતી ! રાજાના ઘેર પણ આવી રસવતી ન બને !”
મહામંત્રીએ તરત કહ્યું : “કૃપાનાથ, આપના ઉત્તમ વિચારે અને પ્રજા પ્રત્યેને આપને ભાવ ખરેખર અદ્ભુત છે. રાજાએ કલાકાર, પંડિત, દાનીપુરુષ, કવિઓ, સંત, મુનિઓને સત્કારવા જોઈએ એ રાજાને આવશ્યક ધર્મ ગણાય છે. હું દેદા શાહને અને નગરશેઠને મળીને કાલે આ સમયે અહીં આવવાનું આમંત્રણ આપીશ.”
- ત્યાર પછી બીજી કેટલીક પ્રાસંગિક ચર્ચાઓ કરીને બેઠક પૂરી થઈ
બીજે દિવસે પ્રાતઃકાર્ય અને દર્શન-પૂજનથી નિવૃત્ત થઈને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
