________________
દેદા શાહ તેઓ સાંજે પાછા આવ્યા ત્યારે એક ઉત્તમ સાડી અને એક ભરતની ગરમ શાલ લેતા આવ્યા.
બંને વસ્તુઓ વિમલશ્રીને પસંદ પડી.
અને બીજે દિવસે રાજાનો રથ આવ્યો ત્યારે બંને દેવદર્શન, પૂજન પ્રાત:કાર્ય આદિથી નિવૃત્ત થઈ ગયા હતા.
રાજાને મહા પ્રતિહાર ખાસ સાથે આવ્યો હતે. શેઠાણી રથમાં બેસી ગયાં અને શેઠ ચાલતા ગયા.
તેઓ રાજભવનમાં પહોંચ્યા ત્યારે ઓસરીમાં જ રાજા અને રાણીએ બંનેનું ભાવભર્યું સ્વાગત કર્યું.
મધ્ય ખંડમાં ગયા પછી દેદા શાહ મહારાજના ચરણમાં ભેટjને થાળ મૂક્યો. એ જ રીતે વિમલશ્રોએ મહારાણીના ચરણમાં ભટણને થાળ ધર્યો.
મહારાજાએ કહ્યું: “દેદ શાહ, આ વિનય....”
વચ્ચે જ દેદા શાહે પ્રસન્ન સ્વરે કહ્યું : “કૃપાનાથ, આ માત્ર વ્યવહાર કે વિનય નથી. સુયોગ્યની યોગ્યતા દર્શાવવાને ઉરભાવ છે. હું તે આપને એક સામાન્ય પ્રજાજન છું.”
ત્યાં તે મહામંત્ર પણ આવી પહોંચ્યા.
રાજાએ અને રાણીએ બંનેનો પુછપહાર વડે આદર કર્યો. અને બે પરિચારિકાએ મિષ્ટાનને થાળ અને દૂધનાં પાત્રે લઈને આવી પહોંચી.
એક તરફ મહારાણી અને વિમલશ્રી બેઠાં હતાં. બીજી તરફ રાજા, મંત્રી અને દેદા શાહ બેઠા હતા.
મંત્રીશ્વર તો કશું લેતા નહતા એટલે તેમણે જળપાત્ર મંગાવ્યું.
દૂધ પીતાં પીતાં મહારાજાએ પ્રશ્ન કર્યો : “શેઠજી, મેં સાંભળ્યું છે કે નાંદૂરી નરેશે આપના પર કંઈક વિપત્તિ જેવું કરેલું...”
નાંદરી પતિને એમાં કોઈ દેષ નથી. મારાં કોઈ દુષ્ટ કર્મનું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
