________________
૨૮
જઈને યહે બે વાર અતિ જ
દેદા શાહ આપીને ટા કર્યા અને બીજે દિવસે વહેલી સવારે પ્રાત:કાર્ય આટોપી બંને શ્રી જિનપૂજન કરવા દહેરાસરમાં ગયા.
આઠ દિવસને વિશ્રામ લીધા પછી દેદા શેઠે બજારમાં એક દુકાન ભાડે લીધી અને ઘણું વિચારના અંતે તેઓએ ઘીને વેપાર શરૂ કર્યો.
તે કાળ એવો હતો કે ઘી, તેલ, સાકર વગેરે આજની દષ્ટિએ પાણીના મૂલ્ય મળતાં. તે સિવાય મોટાભાગના વેપારીઓ પોતાની શાખ બગાડતા નહિ. નફાનું ધારણ ઘણું નીચું રાખતા અને ભેળસેળ કરવામાં તે નરકની ગતિ જ માનતા.
દેદા શાહે બે વાણોતર પણ રાખી લીધા. એક ગામડામાં જઈને ઘી એકત્ર કરે. બીજે હાટ સંભાળે.
અને દેદા શાહનું જીવન તો પ્રથમથી જ ધર્મપ્રિય, આદર્શ, નિરુપદ્રવી અને સંતોષી હતું.
બંને માણસ વહેલા ઊઠે પ્રતિક્રમણ આદિ કરી પ્રાત:કાર્ય આટોપી શ્રીજિન પૂજન માટે જાય. ત્યાંથી આવીને દેદા શાહ રોજ પાંચશેર જેટલું સુવર્ણ બનાવે. ત્યાર પછી જમીને દુકાને જાય. દુકાને જઈને પણ કોઈ વેપારીની ઈષ ન કરે. છે નફે વ્યાપાર કરે.
બે મહિના પછી તો ચોમાસાનો પ્રારંભ થવાને હતો એટલે તેઓ હંમેશ સોનું બનાવતા અને ભેગું કરી રાખતા. અઠવાડિયે એકાદ વાર સોનું વેંચવા ઉજજયની પણ જતા. ઉજજયની અહિંથી બહુ દૂર નહોતું. એક દિવસને રસ્તો હતો એટલે કામ પતાવીને પુન: ત્રીજે દિવસે સાયંકાળે ઘેર આવી જતા.
સેનું બનાવવાની ગુપ્તતા તેઓએ બરોબર જાળવી રાખી હતી. પત્ની સિવાય કોઈને ખબર નહોતી પડવા દીધી.
આમ કરતાં ચોમાસાને પ્રારંભ થયો. ભઠ્ઠીઓ બંધ થઈ ગઈ અને નાની નગરીના સદભાગ્યે એક મુનિવર ચાર શિષ્યો સાથે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
