________________
૭૩
આશ્ચર્ય....!!
કારાગારના મુખ્ય દ્વારમાંથી બહાર નીકળીને સુભટે કહ્યું : “જે હું આ અશ્વ પર બેસું છું. તું મારી પાછળ બેસી જજે.”
જી...' કહી દેદ સુભટની પાછળ અશ્વ પર બેસી ગયો. તેણે જોયું. કારાગારનું મુખ્ય દ્વાર આપે આપ બંધ થઈ ગયું છે?
અને દેદા શાહ આવા આશ્ચર્યથી મુક્ત બને તે પહેલાં જ સુભટે કહ્યું: “દેદ શાહ, તારી પત્ની આ મકાનમાં છે. તેને મળજે.”
દેદ શાહ તરત નીચે ઉતર્યો અને અશ્વસહિત સુભટ અદ્રય થઈ ગયો.
પ્રાત:કાળને સમય થઈ ગયો હતે. દેદાના આશ્ચર્યને પાર નહોતો. તેણે પોતાના માસીના ભત્રીજાનું મકાન જોયું. અહીં નાને હતા ત્યારે એક વાર મારી સાથે આવેલે. તેણે ડેલીનું કમાડ ખખહાવવાનો વિચાર કર્યો ત્યાં જ એક પુરુષ હાથમાં જળ ભરેલો લોટે લઈને બહાર નીકળે. આ અજાણ્યા જવાનને જોઈ ને તે એલ્ય : “આપ કેણુ છે ?”
હું દેદા શાહ છું. મારાં પત્ની અહીં આવી ગયાં છે ને?”
હા...હા તમારા પત્ની સામેના ઓરડામાં સૂતાં છે. તેઓ તે પરમ દિવસે મધ્યાન્હ પછી જ સુખરૂપ પહોંચી ગયાં હતાં. પરંતુ આપ..'
હું હમણાં જ એક સુભટ સાથે આવ્યો છું. નાનપણમાં માસીબા સાથે અહીં આવેલ... મારા લગ્ન વખતે આપ પણ આ વેલા દેદ શાહે કહ્યું.
“ આપ અંદર પધારો. જુઓ સામે ઓસરીના જમણે હાથ પરના પહેલાં એરડે વિમલદેવી સુતાં છે. કદાચ તેઓ જાગ્યાં પણ હશે. જરા પાદર જઈને આવું છું.”
દેદા શાહે ડેલીમાં દાખલ થતાં કહ્યું : “ હા. આપ પ્રાતઃકાર્ય કરી આવે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
