________________
૬૦
દેદા શાહ દેદ શાહના વદન પર કોઈ પ્રકારની કૂટિલતા દેખાઈ નહિ. રાજાએ આવકાર આપતાં કહ્યું “ દેદા શાહ. તમને કેટલાં વરસ થયાં હશે ?”
ડા દિવસ પછી બત્રીસમું વરસ પૂરું થશે.' “ધંધો શું કરે છે?' “કરિયાણાની નાની હાટડી ચલાવું છું.” ઘરમાં કેટલા માણસો છે ?' હું, મારાં પત્ની અને એક કામવાળી.' નાની હાટડીના વેપારમાં તમારું ગુજરાન ચાલે છે?” “કરકસર અને સાદાઈથી મારે વ્યવહાર નભી જાય છે.”
તમારા ચોપડા જોયા પછી નગરપાલે કઈ પ્રકારની અતીતી નથી જોઈ પરંતુ એક વસ્તુ મારી સમજમાં નથી આવતી’
કઈ વસ્તુ કૃપાનાથ'
મેં સાંભળ્યું છે આપ એક ક્ષુધા માટે કંઈ પણ લીધા વગર ભેજનાશાળા ચલાવો છે. ગરીબ પરિવારોને ઘેર જઈને અન્ન, વ વગેરે આપે છે અને આપે ગયા પયુંષણમાં ઘણું ઉલ્લાસથી શ્રી સંઘ જમણ કરેલું અને આબાલ વૃદ્ધ સર્વને એક એક સોનૈયાની પ્રભાવના આપેલી. ગઈકાલે મને એવા સમાચાર પણ મળ્યા છે કે ભોજનશાળાના નિભાવ માટે પાંચ હજાર સોનૈયા દાનરૂપે મહાજનને આપ્યા છે...આ વાત સાચી છે!”
હા કૃપાનાથ, આપે જે કંઈ સાંભળ્યું છે તે સત્ય છે ?”
તે પછી ગરીબ હોવા છતાં આટલું ધન આપે કયાંથી કાઢયું?'
કૃપાનાથ પ્રશ્નનો ઉત્તર હું નહિ આપી શકું .. કારણ કે હું કદી અસત્ય બેલતો નથી અને ધમને રસ્તે કદી ન ચૂકવો પડે એટલે સાવધ રહું છું.' દેદા શાહે શાંત સ્વરે જણાવ્યું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
