________________
કેદા શાહ
સદાચારી છે. બે પળ દેદા શાહના વદન સામે અને કપાળ સામે જોઈને તેઓ બેલ્યા : દેદા શાહ, તારે નોકરી માટે રઝળપાટ કરવાની કોઈ જરૂર નથી. તે મારું નામ જાણ્યું છે?
ના મહારાજ.”
“લેકે મને સિદ્ધ નાગાર્જુનના નામથી ઓળખે છે. તે મારા પર ભારે ઉપકાર કર્યો છે... તે મારા પર ભારે ઉપકાર કર્યો છે... ઉપકારનો બદલો તો શું વાળી શકાય...પણ તારાં ભાગ્ય તેજસ્વી છે. બેચાર દિવસમાં જ હું તને ત્રણ દિવ્ય વનસ્પતિ પ્રત્યક્ષ દેખાડીશ. એ વનસ્પતિના પ્રભાવથી સીસામાંથી સેનું બની જાય છે. એ સેનું સાચા સેના કરતાં પણ વિશુદ્ધ હોય છે. હું તને સુવણ બનાવવાની રીત શીખવીશ...પણ તારે આ રીતે બનાવેલા સુર્વણને વિલાસ કે પાપ કાર્યોમાં કદી ઉપયોગ ન કરે સોનું અને મારી બંને અમારા જેવાની નજરે સમાન હોય છે. પણ સંસારમાં સેનાની માયા અપૂવ હોય છે. જોકે સેના પાછળ ગાંડાતૂર બની જતા હોય છે, તેનું પ્રાપ્ત કરવા યુદ્ધો આદરે છે, કંકાસ, કયા ને વૈર સજે છે. ખરેખર સેનું એ માનવીને ચગદી નાખનારી એક રૂપાળી માયા છે. એજ સેનું જે માનવી શુભકાર્યમાં વાપરે તો જરૂર તે પોતાની ભવબંધનની બેડીઓ તેડવા સમર્થ થાય છે. તારામાં મેં ઉત્તમ ગુણ જોયા છે. એટલે હું ઘણું જ હર્ષથી આ વિજ્ઞાન તને શીખવીશ. પણ તારે કોઈપણ સંગોમાં આ જ્ઞાન કેઈને આપવું નહિ.”
“જરૂર હું આપની આજ્ઞાનું પાલન કરીશ. પણ મારું એક આશ્ચર્ય સમતું નથી.”
કહે..હું સોનું બનાવું છું છતાં કંગાલ કેમ છું ? એ જાણવા માગે છે ને ?
એ તે હું સમજી ગયો હતો કે આપની દષ્ટિએ સેનામાં ને માટીમાં કોઈ તફાવત નથી.”
Jain Education International
For
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
