Agam 30 Mool 03 Uttaradhyayana Sutra Part 03 Sthanakvasi

Book Title: Agam 30 Mool 03 Uttaradhyayana Sutra Part 03 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

View full book textPrevious | Next

Page 694
________________

૬૮૨
उत्तराध्ययनस्त्रे
मात्रमेव ज्वालामालाकुलं शत्रुमदापहं दिव्य खगरन तस्य हम्त समायातम् । ततोऽनङ्गसिहश्चित्रगतिमेवमब्रवीद-रेमूर्ख! कथंकारं मर्तुमिच्छसि, जीवितेच्छा चेदस्ति, तर्हि त्वरितमितोऽपसर, नो चेदेकोऽपि त्वमनेनासिना पश्चत्वं गमिध्यसि । एवमनङ्गसिंहवचनं निशम्य चित्रगतिरवोचत्-अये शूरम्मन्य ! अनेन लोहखण्डेन यस्तव मदः, स तत्र निर्वीर्यतामेव मूचयति, इत्युक्त्वा विद्यया सर्वत्र तमः प्रसार्य तस्य हस्तात्तत्वङ्गरत्न जग्राह । ततस्तमो विनिवृत्तम् । अनङ्गअनंगसिंह को देखा तो परस्पर में इन दोनों का तुमुल युद्ध हुआ। अनंगसिंहने युद्ध में चित्रगति को जब अजेय देखा तो उसने उसी समय दिव्य खग की स्मृति की। स्मरण करते ही वह दिव्य तलवार ज्वालामाला से आकुलित बना हुआ शत्रु के मदको दूर करने के लिये उसके हाथ में आ गया। तलवार के हाथ में आते ही अनंगसिंहने दर्प के आवेश में चूर होकर चित्रगति से कहा रे मूख ! तु व्यर्थ कयों मरना चाहता है। यदि जीवित रहने की इच्छा है तो शीघ्र ही यहां से वापिस चला जा। यदि यहां से नहीं गया तो याद रख इस तलवार के द्वारा तेरा विध्वंस कर दिया जायगा। इस प्रकार अनंगसिंह के गर्वीले वचन सुनकर चित्रगतिने निडर होकर प्रत्युत्तर के रूप मे उससे कहा-अरे ओ शरंमन्य ! तु इस लोह के टुकडे का क्या अभिमान करता है, इस से तो तेरी केवल निर्वीर्यता ही झलकती है। ऐसा कहते हुए चित्रगतिने विद्या के प्रभाव से युद्धस्थल में अंधेरा करके ત્યારે બન્નેનું પરસ્પરમાં તુમુલ યુદ્ધ જામી પડ્યું અનંગસિંહે યુદ્ધમાં ચિત્રગતિને
જ્યારે અજેય જાયે ત્યારે એણે તે સમયે દિવ્ય ખડગને યાદ કર્યું. ખડગનું સ્મરણ કરતાં જ એ દિવ્ય ખડગ જવાલામાલાથી આકુલિત થઈને શત્રુના મદને દૂર કરવા માટે એના હાથમાં આવ્યું. દિવ્ય ખડગ હાથમાં આવતાં જ અસંગસિ હ એકદમ ભારે એવા મધના આવેશમાં આવી જઈને ચિત્રગતિને કહ્યું-રે મૂખ! તું વ્યર્થમાં શા માટે મરવા ચાહે છે. જે જીવતા રહેવાની ઈચ્છા હોય તે અહીંથી જલદી નાસી છુટ. જે તું અહીંથી ચાલ્યું નહીં જાય તે યાદ રાખકે. આ ખડગથી તારા વિધ્વંસ કરી નાખવામાં આવશે. અનંગસિંહનાં આ પ્રકારનાં ગર્વભરેલાં વચનેને સાંભળીને ચિત્રગતિએ નિડર થઈને પ્રત્યુત્તરમાં કહ્યું કે–પિતાની જાતને શુરવીર માનીને નકામા ગર્વમાં ફૂલાતા હે માનવિ ! તું આ લેઢાના ટુકડાનું શું અભિમાન કરે છે. આનાથી તે તારી નિર્વિતાજ દેખાઈ આવે છે. આ પ્રમાણે કહીને ચિત્રગતિએ વિદ્યાના પ્રભાવથી યુદ્ધ સ્થળમાં અંધારું કરી દઈને અસંગસિંહના
उत्त२॥ध्ययन सूत्र : 3


Page Navigation
1 ... 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051