________________
૧૧૦
પ્રકરણ : ૬
બધા મહાત્મા પુરુષોનાં સ્તવનોમાં તીર્થંકરદેવ પ્રત્યે આવી અલૌકિક ભક્તિ આપણને પદે પદે દેખાય છે.
આવી જ રીતે, શ્રી આનંદઘનજીના ૧૩મા ભગવાનના સ્તવનમાં નિર્ભયતા યુક્ત શરણાગતિનો સિંહનાદ ગાજે છે ઃ
‘દુઃખ દોહગ દૂરે ટળ્યાં રે, સુખ સંપદશું ભેટ, લિંગ ધણી માથે કિયો રે, કુણ ગંજે નર ખેટ,
વિમલ જિન દીઠા લોયણ આજ, મારા સિધ્યાં વાંછીત કાજ.’ (આનંદઘનજી કૃત વિમલનાથ ભગવાનનું સ્તવન)
આત્મસાધનાના અમૃત અનુષ્ઠાન
ભગવાન શ્રી મહાવીરના અંતિમ શિષ્ય પરમજ્ઞાનાવતાર
શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીની ઓળખાણ
(પરમ કૃપાળુદેવ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીનું જીવન દર્શન અને તેઓશ્રી દ્વારા નિર્મિતલેખિત આધ્યાત્મિક પદો અને અલૌકિક પત્રોના સર્જન સાથે દિવ્ય અંતરદશા)
૧૧૧
જૈન ધર્મના પ્રથમ તીર્થંકર શ્રી ઋષભદેવ ભગવાન થયા. જેમણે સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અને શ્રાવિકા એમ ચતુર્વિધ સંઘની સ્થાપના કરી. ત્યાર બાદ બીજા ત્રેવીસ તીર્થંકર ભગવંતો થઈ ગયા. જેમાંના અંતિમ તીર્થંકર ભગવાન શ્રી મહાવીરસ્વામી થયા. જેમના શાસનને આજે લગભગ ૨૬૦૦ વર્ષ થયા. આજે આપણે તેઓશ્રીના શાસનમાં જીવી રહ્યા છીએ. પ્રત્યેક તીર્થંકર પરમાત્માએ કરુણા આણી જગતના જીવોને-આત્માને ભવભ્રમણમાંથી મુક્ત થવાનો એકમાત્ર મૂળ માર્ગ-મોક્ષમાર્ગ પ્રકાશ્યો છે. ભગવાન શ્રી મહાવીર પ્રભુના શાસનમાં શ્રી ગૌતમસ્વામી, શ્રી સુધર્માસ્વામી અને શ્રી જંબૂસ્વામી જેવા મહાન ગણધરો થઈ ગયા જેમણે દ્વાદશાંગી (આગમ શાસ્ત્રો)ની રચના કરી હતી અને કેવળજ્ઞાન પામી મોક્ષે ગયા. ત્યાર બાદ ભગવાન શ્રી મહાવીરના શાસનમાં ઘણા સમર્થ આત્મજ્ઞાની આચાર્ય ભગવંતો થઈ ગયાં. જેમણે પોતાના આત્મઅનુભવ વડે અને ગુરુ પરંપરાથી આપણા માટે પરમ ઉપકારી ગ્રંથો રચ્યાં. પ્રાકૃત અને સંસ્કૃતમાં રચાયેલા જૈન ગ્રંથોમાં સર્વમાન્ય ગ્રંથ તરીકે શ્રી ઉમાસ્વાતી ભગવાનનું તત્ત્વાર્થ સૂત્ર. શ્રી કુંદકુંદાચાર્યનું સમયસાર. પ્રવચનસાર, શ્રી હરિભદ્રાચાર્યના યોગબિંદુ અને યોગદૃષ્ટિ સમુચ્ચય અને શ્રી યશોવિજયજી રચિત અધ્યાત્મસાર અને જ્ઞાનસાર આદિ પરમ ઉપકારી ગ્રંથો છે. છેલ્લા ચારસો વર્ષમાં જૈન ધર્મનાં અનુયાયીઓમાં મતમતાંતર,
