________________
૧૫૦
પ્રકરણ : ૭
છીએ. તમારા અનંતગુણોના પ્રશસ્તરાગથી પ્રમોદભાવથી હું વારી જાઉં છું અને તમારા ગુણગાન કરતાં અમારા હૃદયમાં આનંદના જાણે ઉભરા આવે છે !!! આવી રીતે આ ભક્તિરસથી ઉછળતા સ્તવનમાં કવિવર કે જે પંડિત એવા શ્રી રૂપવિજયજી નામના મુનિના શિષ્ય શ્રી મોહનવિજયજી મેગિરિ પર્વતથીય મોટા જેમના ગુણો છે એવા ધર્મનાથ ભગવાન પ્રત્યે મનમાં ઘણો જ હર્ષ અને વીર્યોલ્લાસપૂર્વક અરદાસ એટલે વિનંતી કરે છે કે હે પ્રભુ ! અમારા ઉપર કૃપા કરીને તમારી અમીષ્ટિ કરજો જેથી અમે ધન્ય થઈ જઈએ.
આ સ્તવનો મુખપાઠ કરી ફરી-ફરી તેની સ્તવના કરવાથી ચિત્ત પ્રસન્નતા અવશ્ય પ્રાપ્ત થશે. આ મારો અનુભવ છે અને ધીમે-ધીમે મનની મલીનતા દૂર થશે અને સાચી મુમુક્ષુતા પ્રગટશે. ભવરોગને ટાળવા આ ભક્તિયોગ તે ‘‘સંજીવની ઔષધિ” સમાન છે.
...
આત્મસાધનાના અમૃત અનુષ્ઠાન
૧૫૧
પ્રીતિ અનુષ્ઠાન પ્રકરણનો સાર
આ પ્રકરણમાં આપણે ચાર મહાત્માઓના અલૌકિક સ્તવનોની વિચારણાં કરી અને તેનો સાર આપણા આત્મકલ્યાણ માટે પરિણમન
કરીએ તો અવશ્ય આપણું કલ્યાણ થાય. જે પ્રેમ-પ્રીતિ આ જીવે અનાદિકાળના સ્વરૂપવિષેના અજ્ઞાનથી, જગતના પદાર્થો પ્રત્યે અને વ્યક્તિઓમાં અહંભાવ, મમત્વભાવથી કાલ્પનિક સુખની શોધમાં વેડફી છે તે જ પ્રેમ, પ્રીતિ એકવાર જો આ જીવ જિનેશ્વર ભગવાનના અનંતગુણો સદ્ગુરુના બોધથી સમજી, શ્રવણ કરી, તે પ્રીતિ જ્યારે સત્ દેવ, સદ્ગુરુ અને કેવલી ભગવાને પ્રરૂપેલા ધર્મ પ્રત્યે કરે ત્યારથી તેની મોક્ષની મંગળયાત્રા શરૂ થઈ જાય છે. ભૌતિક પદાર્થો પ્રત્યેનો અશુભ રાગ જ્યારે ભગવાનના ગુણોમાં પ્રમોદભાવથી થાય ત્યારે તે શુભ રાગ અથવા પ્રશસ્તરાગ બને છે અને તે અંતે શુદ્ધભાવમાં પરિણમે છે અને જીવનું સંસાર પરિભ્રમણ મટે છે અને તેને પ્રભુ અવલંબનથી પ્રાંતે સિદ્ધદશા પ્રાપ્ત થાય છે. આ વાત આપણે નેમનાથ ભગવાન અને રાજુલના પ્રસંગથી સમજીએ.
જ્યારે નેમકુમાર રાજુલને પરણવા જઈ રહ્યા હતા ત્યારે પશુડાનો પોકાર સાંભળીને રથ પાછો વાળી, નેમનાથ પ્રભુ દીક્ષા લે છે અને રાજુલને આ સમાચાર મળતાં રાજુલ ઘણો જ વિલાપ કરે છે. પણ ત્યારે તેમની મુમુક્ષુતા જાગૃત થઈ ગઈ અને તરતજ ભગવાન નેમનાથના ચરણે અવલંબનપૂર્વક પોતે જ દીક્ષિત થઈને અદ્ભૂત કાર્ય કર્યું તેનું વર્ણન શ્રીમદ્ દેવચંદ્રજીના બનાવેલા ૨૨મા સ્તવનમાં જોઈએઃ
“રાજુલ નારી રે સારી મતિ ધરી, અવલંબ્યા અરિહંતોજી, ઉત્તમ સંગે રે ઉત્તમતા વધે, સધે આનંદ અનંતોજી.
