________________
ગુજરાતી ભાવાનુવાદ સહિત
ગ્રંથકાર કહે છે:- મિથ્યાત્વના ત્યાગથી સમ્યક્ત્વ ઉત્પન્ન થાય છે. મિથ્યાત્વનું સ્વરૂપ હવે કહેશે. જો કે પરમાર્થથી કર્મગ્રંથિના ભેદથી સમ્યક્ત્વ પ્રગટ થાય છે, તો પણ કર્મગ્રંથિને ભેદવામાં પણ મિથ્યાત્વનો ત્યાગ વગેરે કારણ બને જ છે. આથી અહીં મિથ્યાત્વના ત્યાગથી સમ્યક્ત્વ ઉત્પન્ન થાય છે એમ કહ્યું છે. મિથ્યાત્વનો ત્યાગ આ પ્રમાણે (= હવે પછીની ગાથામાં કહેવાશે તે પ્રમાણે) થાય છે.
[१४]
30
तदेवाह
न करेइ सयं मिच्छं, न कारवेई करंतमवि अण्णं । नो अणुजाणइ मणसा, एवं वायाए काएणं ।। १५ ।।
[ न करोति स्वयं मिथ्या, न कारयति कुर्वन्तमप्यन्यम् । नाऽनुजानाति मनसा, एवं वाचा कायेन । । १५ ॥]
" न करे" इत्यादि व्याख्या- ' न करोति स्वयं' न विधत्ते आत्मना 'मिथ्या' मिथ्यात्वम्, प्राकृतत्वाच्चैवम्, 'न कारयति' न प्रयोजको भवति, मिथ्यात्वमित्यनुवर्तते, 'कुर्वन्तमप्यन्यं' विदधतमप्यन्यं 'न ★ समनुजानाति ' नानुमन्यते 'मनसा' मनोयोगेन । ' एवं ' ति कृतकारितानुमतिभिः 'वाचा' वाग्योगेन। ‘कायेन' काययोगेन, एवमित्यनुवर्तते । ततश्च त्रिविधेनापि योगेन त्रिविधमपि कृतादिभेदं मिथ्यात्वं परिहरतीत्याऽऽवेदितं भवति । मनःप्रभृतिभिश्च कृतादिरूपमुत्तरत्र स्वयमेवाऽभिधास्यतीति । इति गाथार्थ : ।। १५ ।।
મિથ્યાત્વના ત્યાગને જ કહે છે :
મનથી સ્વયં મિથ્યાત્વ ન કરે, બીજાની પાસે મિથ્યાત્વ કરાવે નહિ, મિથ્યાત્વને કરતા અન્યની અનુમોદના ન કરે. એ પ્રમાણે વચનથી મિથ્યાત્વ કરે નહિ, કરાવે નહિ અને અનુમોદે નહિ. એ પ્રમાણે કાયાથી મિથ્યાત્વ કરે નહિ, કરાવે નહિ અને અનુમોદે નહિ. આનાથી ગ્રંથકારે એ જણાવ્યું કે ત્રણેય યોગોથી કૃત (= કરવું) વગેરે ત્રણેય પ્રકારના મિથ્યાત્વનો ત્યાગ કરે. મન વગેરેથી કૃત (= કરવું) વગેરેનું સ્વરૂપ હવે પછી ગ્રંથકાર સ્વયમેવ કહેશે. [૧૫]
★ 'इदं प्रतीकं न मूलानुसारी' इति प्रतिभासते, 'न अनुजानाति' इति मूलानुगं भाति ।
