________________
ગુજરાતી ભાવાનુવાદ સહિત
तथैवाह- 'शाक्योलूकादीनां' बौद्धभौतप्रभृतीनां 'दृष्ट्वा' उपलभ्य । इति गाथार्थ: ।। ५९ ।। तथा
८८
धिज्जाईयगिहीणं, पासत्थाईण वावि दट्ठूणं । जस्स न मुज्झइ दिट्ठी, अमूढदिट्ठि तयं बिंति ॥ ६० ॥
[ धिग्जातीयगृहिणां पार्श्वस्थादीनां वाऽपि दृष्ट्वा ।
यस्य न मुह्यति दृष्टि-रमूढदृष्टिं तकं ब्रुवते ॥ ६०॥].
"धिज्जाईय" गाहा व्याख्या- धिग्जातीया:-द्विजातय: ते एव गृहिणः, अन्ये वा गृहिणो धार्मिकंमन्यास्तेषाम्, तथा 'पार्श्वस्थादीनां' प्रागभिहितस्वरूपाणामार्हतानामेव वा अपिशब्दौ समुच्चये । यस्य ' न मुह्यते (ति)' न भ्रान्तिमुपयाति 'दृष्टि' दर्शनममूढदृष्टि 'तकं' एवंविधं 'बुवते' प्रतिपादयन्ति पूर्वाचार्याः । यो ह्यनेकप्रकारैरपि मोक्षमार्गविगुणैर्विभूतिविशेषैः परपाषण्डादिगतैर्नावर्ज्यते तममूढदृष्टिमाहुः । इति गाथात्रयभावार्थः ॥ ६० ॥
હવે અમૂર્દષ્ટિરૂપ દર્શનાચારને કહે છે ઃ
અન્યલિંગમાં રહેલા બૌદ્ધ અને ભૌત વગેરેની વશીકરણ વગેરે વિદ્યાથી મેળવેલી, લગાતાર ત્રણ ઉપવાસ વગેરે વિકૃષ્ટતપથી પ્રાપ્ત કરેલી, વૈક્રિયલબ્ધિથી કરેલી સુવર્ણકમલ વગેરેના નિર્માણરૂપ, આકાશમાં જવું વગેરે અનેક પ્રકારની વિભૂતિઓને જોઈને, ઓદન અને દ્રાક્ષાપાન વગેરે વિવિધ પ્રકારના અશન-પાન-ખાદિમ-સ્વાદિમથી અને વિવિધ પ્રકારના વસ્ત્ર-પાત્ર-આસન વગેરેથી થતી પૂજા જોઈને, બ્રાહ્મણ જાતિના ગૃહસ્થોની અને જૈન પાર્શ્વસ્થ વગે૨ે લિંગધારીઓની પૂજા જોઈને, જેની દૃષ્ટિ ન મુંઝાય = ભ્રાંતિને ન પામે તેને પૂર્વાચાર્યો અમૂઢદૃષ્ટિ કહે છે.
તાત્પર્ય :- અન્યલિંગધારીઓ વગેરેમાં રહેલી મોક્ષમાર્ગથી વિરુદ્ધ ગુણવાળી અનેક પ્રકારની પણ વિશેષ વિભૂતિઓથી જે આકર્ષાય નહિ તેને પૂર્વાચાર્યો અમૂઢદૃષ્ટિ हे छे. [५८-५८-६०]
उपबृंहादर्शनाचारमाह
खवणे वेयावच्चे, विणए सज्झायमाइउज्जुत्तं । जो तं पसंसए, एस होइ उववूहणा नाम ।। ६१ ।।
[क्षपणे वैयावृत्त्ये, विनये स्वाध्यायाद्युद्युक्तम्।
यस्तं प्रशंसति एषा, भवति उपबृंहणा नाम ।। ६१ ।। ]
