________________
૧૫૭
ગુજરાતી ભાવાનુવાદ સહિત
વહોરવા જવાનો વિધિ એવો છે કે શ્રાવક સાથે બે સાધુઓ જાય. (એકલા જવામાં અનેક દોષોનો સંભવ હોવાથી) એક સાધુને ન મોકલવો જોઈએ. રસ્તામાં સાધુ આગળ ચાલે અને શ્રાવક પાછળ ચાલે. સાધુઓને ઘરે લઈ જઈને શ્રાવક બેસવા માટે સાધુઓને આસનનું નિમંત્રણ કરે. સાધુઓ બેસે તો સારું, ન બેસે તો પણ વિનંતિ કરવાથી વિનયનો લાભ થાય છે. પછી આહાર-પાણી જાતે જ વહોરાવે, અથવા આહારનું વાસણ પોતે પકડી રાખે અને પત્ની વગેરે બીજા વહોરાવે. અથવા જ્યાં સુધી વહોરે ત્યાં સુધી બેસી રહે. સાધુઓ પશ્ચાત્કર્મ આદિ દોષો ન લાગે એટલા માટે વાસણમાં થોડું બાકી રહે તે રીતે વહોરે. વહોરાવ્યા પછી સાધુઓને વંદન કરીને વિદાય આપે.
પછી થોડાં પગલાં સુધી વળાવવા તેમની પાછળ જાય. પછી પોતે ભોજન કરે. સાધુઓને જે ન વહોરાવ્યું હોય તે વસ્તુ શ્રાવકે નહિ વાપરવી જોઈએ. જો ગામડા વગેરેમાં સાધુઓ ન હોય તો ભોજન વખતે દિશા – અવલોકન કરે = બારણા આગળ ઊભા રહીને સાધુઓને આવવાના રસ્તા તરફ જુએ અને વિશુદ્ધભાવથી વિચારે કે જો સાધુઓ હોત તો મારો ઉદ્ધાર થાત. ર (ત્તિ વિમાસા =) આમ અહીં બે વિકલ્પ છે. (૧) સાધુઓ હોય તો વહોરાવીને પારણું કરે. (૨) સાધુઓ ન હોય તો દિશાવલોકન કરીને પારણું કરે. [૧૦૧]
अत्रातिचारानाहसच्चित्तनिक्खिवणयं, वज्जइ सच्चित्तपिहणयं चेव। कालाइक्कमपरववएसं मच्छरिययं चेव।।१०२॥
[सचित्तनिक्षेपणं, वर्जयेत् सचित्तपिधानं चैव।
कालातिक्रमपरव्यपदेशं मात्सर्यं चैव।।१०२॥] "सच्चित्त" गाहा व्याख्या- सच्चित्तनिक्षेपणं वर्जयेत् सचित्तपिधानं चैव कालातिक्रमपरव्यपदेशं मात्सर्यं चैव वर्जयेदिति पदघटना। तत्र 'सच्चित्तनिक्षेपणं' सच्चित्तेषु-व्रीह्यादिषु निक्षेपणमन्नादेरदानबुद्ध्या मातृस्थानत एव। 'सच्चित्तपिधानं' सच्चित्तेन-फलादिना पिधानं-स्थगनमिति समासः, भावना प्राग्वत् २। 'कालातिक्रमः' इति कालस्यातिक्रमः कालातिक्रमः-इत्युचितो यो भिक्षाकाल: साधूनां तमतिक्रम्य-अतिलघ्यानागतं वा भुङ्क्ते, तदा च किं तेन लब्धेनापि? कालातिक्रान्तत्वात्। तदुक्तम्-"काले दिण्णस्स पहेणयस्स अग्धो न तीरए
F ઉપ. મા. ગા. ૨ ૨૮ ૨૯
