________________ પ્રકરણ - 3H મિથ્યાત્વ આદિ અંગે ગ્રંથકારોના અભિપ્રાયો 37 સમૂહને નાશ પમાડે છે. () 355 માસંપટ્ટિકા, સાદૂUI નો મા ! - संसारो अ अणंतो, होइ सम्मग्गनासीणं // 31 // - ઉન્માર્ગગામીના માર્ગમાં વર્તનારા અને સન્માર્ગનો નાશ કરનારા માત્ર સાધુવેષ ધરનાઓને હે ગૌતમ ! જરૂર અનંતસંસાર થાય છે. (23) દશવૈકાલિક સૂત્રનો પાઠ तहेव काणं काणेत्ति, पंडगं पंडगे त्ति वा / वाहिअं वा वि रोगित्ति, तेणं चोरे त्ति नो वजे // (अध्ययन-७/१२) અર્થ : તે રીતે કાણાને કાણો, નપુંસકને નપુંસક, રોગીને રોગી, અથવા ચોરને ચોર પણ ન કહેવો. ગ્રંથકારોના અભિપ્રાયનો સારાંશ - (1) જયાં સુધી (ચોથા ગુણસ્થાનકનું) સમ્યક્ત્વ હાજર હોય છે, ત્યાં સુધી જીવ મોક્ષમાર્ગમાં ટકી રહે છે અને ક્રમે કરીને વિરતિ આદિ પામીને મોક્ષે જાય છે. કદાચ નિકાચિત ભોગાવલી કર્મના ઉદયે ચારિત્રાથી ભ્રષ્ટ થયેલો પરંતુ સમ્યક્ત્વથી પતિત ન થયેલો જીવ (નંદીષેણની જેમ) પુનઃ મોક્ષમાર્ગ ઉપર આગળ વધીને મોક્ષ સુધી પહોંચી જાય છે. પરંતુ સમ્યકત્વથી પતિત થયેલા જીવની મુક્તિ થતી નથી. (i) ગ્રંથીનો ભેદ અને મિથ્યાત્વનો નાશ કરવાથી સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિ થાય છે અને જિનાજ્ઞા સાપેક્ષ પરિણામ જીવંત રહે, આજ્ઞાયુક્ત અનુષ્ઠાનનું જ સેવન કરવામાં આવે, ઉસૂત્ર પ્રવૃત્તિપ્રરૂપણાથી સર્વથા દૂર રહેવાનું બને, મિથ્યાભિનિવેશથી બચવામાં આવે અને હેય-ઉપાદેય તત્ત્વોની યથાર્થ શ્રદ્ધા ધારણ કરી રાખવામાં આવે, તો સમ્યકત્વથી પતિત થવાતું નથી.
