________________ પ્રકરણ - 5 ગુરુતત્ત્વવિનિશ્ચય આદિ ગ્રંથોના પાઠો અંગે વિચારણા 89 | (3) લેખકશ્રીએ “શુદ્ધ પ્રરૂપણાવાળો પાઠ જાણી-જોઈને લખ્યો નથી. ગમે તે સાધુ-સાધ્વી-શ્રાવક-શ્રાવિકાથી તીર્થ ટકવાનું નથી. પરંતુ શુદ્ધપ્રરૂપણા + યથાશક્ય યતના કરનારા સાધુ આદિથી જ તીર્થ ટકવાનું (4) પ્રભુ મહાવીર પણ અંતિમ દેશનામાં પ્રથમ સ્વપના ફળાદેશમાં ફરમાવી ગયા છે કે, “આ પાંચમા આરામાં કેટલાક (ગ્રહવાસથી નીકળી) દીક્ષા લઈને પણ ઘર-સ્વજન અને ધનમાં આસક્ત થયેલા નિત્યવાસી થશે અને ગૃહસ્થોની વૃત્તિ-પ્રવૃત્તિઓને જોઈને આસક્તિ દોષથી મંત્ર-ઔષધિ-મૂળકર્મ વગેરે સાવદ્ય કાર્યોમાં સાધુધર્મથી ભ્રષ્ટ થયેલા સાધુઓ) આસક્ત થશે. | (જો કે,) દુષમકાળમાં પણ આસક્તિ રહિત, ઉપશાંત કષાયવાળા, કોઈ વિરલા સાધુઓ થશે અને તે શુદ્ધ ચારિત્રવાળા થશે.” (5) પૂર્વોક્ત ખુલાસાઓથી સ્પષ્ટ બની જાય છે કે, પાંચમા આરામાં જે તીર્થનું અસ્તિત્વ છે અને ટકવાનું છે, તે વેષધારી-ઉત્સુત્ર પ્રરૂપક સાધુઓથી નથી ટકવાનું પરંતુ સસૂત્ર પ્રરૂપક અને યથાશક્ય શુદ્ધ ચારિત્રનું પાલન કરનારા સાધુઓથી ટકવાનું છે. (6) આથી લેખકશ્રીએ પોતાના પુસ્તકના પૃ. 16-17 ઉપર જે પિષ્ટપેષણ કર્યું છે તે નિરર્થક છે. ખોટા કુતર્કો કરવામાં આવ્યા છે. ગ્રંથકારોની સ્પષ્ટ વાતો ક્યાંક પોતાને નડતી હોય એમ લાગે છે. 1. निक्खमिऊण य अण्णे घरसयणधणेसु निच्चपडिबद्धा / नीयावासविहारी टुण य तव्विवत्तीओ // 5 // पडिबंधदोसओ च्चिय मंतोसहिमूलकम्ममाईसु / सावज्जेसु पसत्ता पायं होहिंति चुयधम्मा // 6 // विरलाओ दूसमाए वि पडिबंधविवज्जिया जियकसाया / होहिंति सुद्धचरणा एसत्थो पढमसुविणस्स / / 7 // इति उपदेशपदे /
