________________ પ્રકરણ - 5 ગુરુતત્ત્વવિનિશ્ચય આદિ ગ્રંથોના પાઠો અંગે વિચારણા કરવાનું છે? તે પંચાંગમાં જોઈને જે દિવસે ઉદયાત્ ભાદરવા સુદ-૪ હોય, તે દિવસ નક્કી કરવાનો છે. એટલે તિથિની આરાધનામાં સૌથી પ્રથમ તો આરાધનાનો દિવસ નક્કી કરવાની વાત છે. આરાધનાની વાત નથી. (i) હવે તે આરાધનાનો દિવસ ઉદયાત્ તિથિ સિવાયનો નક્કી કરવામાં આવે, તો તે આચરણાની સ્કૂલના છે કે માન્યતાની સ્કૂલના છે? (iv) ચોખ્ખી વાત છે કે એ માન્યતાની જ અલના છે. " પૂર્વ” પ્રઘોષનો સાચો અર્થ કરવામાં આવે અને ખોટી ચાલી પડેલી પરંપરાને બાજુ પર મૂકવામાં આવે, તો આરાધનાના દિવસ તરીકે ઉદયાત્ તિથિ જ નક્કી કરવાનું બનશે. અનુદયાત્ નહીં. (V) અને માન્યતા ખોટી આવે ત્યાં પરમાર્થથી આચરણા ખોટી જ બનવાની તથા જ્યાં બંને ખોટા હોય ત્યાં પ્રથમ ગુણસ્થાનકનું જ મિથ્યાત્વ લાગે. એની સાથે બીજા પણ દોષ લાગે. તેથી ઉદયાત્ તિથિને છોડીને અનુદયાત્ તિથિમાં કરવાથી " મિ ન...” વાળા શ્લોકમાં વર્ણવેલા ચાર દોષો લાગે. (i) લેખકશ્રી જ્યારે તેમની સામે આવો પ્રશ્ન આવ્યો ત્યારે, તેનો તેમણે સાચો જવાબ નથી આપ્યો. પરંતુ બીજી જ વાતો કરી છે - તે એમના પુસ્તકના “પ્રશ્નો અને સમાધાનો” પ્રકરણના પૃ. ૪૪-૪૫૪૬ના અંશો નીચે મુજબ છે. “પ્રશ્ન : “માનવું અને આચરવું આ બે બાબતમાં ફરક છે. સંયમી જો સંયમના આચારો ન આચરે, તો એને સંયમમાં અતિચાર લાગે, એમાં નિશ્ચયનયથી મિથ્યાત્વ ભલે કહેવાય, પણ હકીકતમાં તો એ છઠ્ઠા ગુણસ્થાને જ રહે છે. એટલે “મુહપત્તીનો ઉપયોગ ન રાખવો વગેરે દોષો સેવનારાનો આચાર
