________________ 112 મિથ્યાત્વ એટલે મિથ્યાત્વ = હલાહલ વિષ અને સુવિહિત પરંપરા કોની તરફેણમાં છે? (ii) આરાધનાદિન નક્કી કરવામાં કોણ સાચું છે અને કોણ ખોટું છે.? આ ત્રણ પ્રશ્નો છે. - એટલે આ આખો મુદો માન્યતાનો છે. માન્યતાભેદથી તિથિની ક્ષયવૃદ્ધિમાં આચરણાભેદ આવે છે અને માન્યતા ખોટી હોય તો આચરણા પણ ખોટી જ થાય છે....આવું સ્પષ્ટ લેખકશ્રીએ કહેવાની જરૂર હતી. એટલે આ દર્શનાચાર અને ચારિત્રાચાર એમ બંનેની ખામીનો વિષય છે. તિથિના વિષયમાં માન્યતા ખોટી હોવાથી દર્શનાચારની અલના છે અને ખોટી તિથિએ કરેલી આરાધના ખોટી થતી હોવાથી ચારિત્રાચારની પણ અલના છે - તેથી તિથિવિવાદ એ માત્ર ચારિત્રાચારનો વિષય નથી. તેથી ચારિત્રાચારના પાઠો આમાં કામ ન લાગે. આ બધા પાઠો પૂજ્યપ્રેમસૂરિદાદા આદિ બધાએ જોયેલા જ છે. કોઈએ લેખકશ્રી જેવા કુતર્કો કર્યા નથી. આટલી સ્પષ્ટતાથી લેખકશ્રીનો પૂર્વનિર્દિષ્ટ બીજો મુદ્દો જ ઉડી જાય છે. - લેખકશ્રીએ “ભવ્યભૂતકાળને વર્તમાન બનાવીએ” એ પ્રકરણમાં જે વાતો લખી છે, તે અર્ધસત્ય છે. બાકી, આજે પણ બધા પરસ્પર મળે ત્યારે સૌજન્યપૂર્ણ વ્યવહાર કરે જ છે. કોઈને કોઈ મિથ્યાત્વી કહેતું નથી. એમાં વચ્ચે નાહકનો તિથિનો મુદ્દો લખવાની શી જરૂર હતી? પ્રસ્તુત ચર્ચાનો સારાંશ... | (A) નિશિથચૂર્ણિ ગ્રંથના મિથ્યાત્વાદિ ચાર દોષો બતાવતા પાઠનો વિષય અને સાંવત્સરિક પ્રતિક્રમણાદિની આરાધના માટે અતિથિદિન' નક્કી કરવા માટેના શાસ્ત્રીય નિયમને જણાવતાં "3 ના દિ” પાઠનો વિષય અલગ-અલગ છે. એક નથી. નિશિથચૂર્ણિના પાઠો આચરણાની ખલના માટેના છે અને '3 ના દિ' - આ શાસ્ત્રપાઠ, આરાધના માટે તિથિદિન નક્કી કરવા માટેનો તથા તે મુજબ ન કરવામાં આવે તો (અર્થાત્ ઉદયતિથિને બદલે અનુદયાતુ તિથિને દિવસે આરાધના કરવામાં આવે તો)
