________________ 1 21 પ્રકરણ - 6H પૂ.હરિભદ્રસૂરિજી મ.ના નામે ચાલતા અપપ્રચારોની... - અહીં ઉલ્લેખનીય છે કે...પ્રશસ્ત દ્વેષમાં પણ જ્યારે શાસનના વૈરીઓ, તારક આલંબનોના વિધ્વંસકો આદિ પ્રત્યે અપ્રીતિ હોય છે, ત્યારે હૈયાના એક ખુણામાં એમના માટે કરુણા હાજર જ હોય છે. અહીં ખાસ યાદ રાખવું કે, એ જીવો પ્રત્યેની મૈત્રી-કરુણા જીવંત રહે તો જ તે દ્વેષ પ્રશસ્ત કોટીનો બને છે અને મૈત્રી-કરુણા ન હોય તો તે દ્વેષ અપ્રશસ્ત કોટીનો બની જાય છે. > આથી જ ઉપદેશપદમાં પૂ.આ.ભ.શ્રીહરિભદ્રસૂરિજી મહારાજાએ કહ્યું છે કે - આજ્ઞાશુદ્ધ એવા સાધુઓ અને શ્રાવકોમાં બહુમાન કરવું જોઈએ અને જે આજ્ઞાવિરુદ્ધ આચરણા કરનારા છે, તેમાં શું કરવું? - તો ત્યાં જવાબ આપ્યો છે કે - इयरेसुंपि य पओसो णो कायव्वो भवट्टिई एसा / णवरं विवज्जणिज्जा विहिया सइ मग्गणिरएणा // 840 // ભાવાર્થ :- આજ્ઞા બાહ્ય જીવોમાં પણ પ્રદ્વેષ કરવો જોઈએ નહીં. આ ભવસ્થિતિ છે (અર્થાત્ એ જીવો ભારે કર્મી હોવાથી જિનધર્મના આચરણ પ્રત્યે વિવેકપૂર્વકના વલણવાળા થતા નથી, એવા પ્રકારની તેઓની ભવસ્થિતિ છે.) એમ વિચારીને એવા જીવો પ્રત્યે પ્રષ કરવો જોઈએ નહીં. માત્ર મોક્ષમાર્ગમાં નિરત સાધુ અને શ્રાવક વડે તેઓનો (આજ્ઞા બાહ્ય જીવોનો) વિધિપૂર્વક ત્યાગ કરવો જોઈએ. (કે જેથી પોતાનામાં એવા દોષોની પ્રાપ્તિ થાય નહીં.) - આ પ્રશસ્ત દ્વેષ અને અષ અંગેનો વિવેક છે. એટલે “અદ્રષ” ને આગળ કરીને “કોઈનોય દ્વેષ ન કરવો' આવું વિધાન કરવાની ઉતાવળ કરી ન શકાય. કારણ કે, પ્રશસ્ત દ્વષ પણ જરૂરી છે. આપણે જે ખરાબ તત્ત્વોથી નિવૃત્તિ કરવાની છે, તે પ્રશસ્ત દ્વેષથી જ શક્ય બનવાની છે. જ્ઞાનીઓએ ‘મિથ્યામતિનો પરિચય’ અને ‘કુશીલનો સંગ’ કરવાની ના પાડી છે, એનો અમલ કરવો હશે, તો મિથ્યામતિ અને કુશીલ માટે પ્રશસ્ત ષ ઊભો કરવો જ પડશે. એ ન કરવામાં આવે તો પ્રભુની
